Ιαπωνικό Τσιν!

Πιθανόν οι πρόγονοί του να κατάγονται από την Κίνα και να ήρθαν στην Ιαπωνία είτε σαν δώρο στον Μικάδο, είτε από μοναχούς. Έγινε αμέσως αγαπητό στην αυλή του αυτοκράτορα και έγινε μόδα στους ευγενείς για αρκετούς αιώνες. Εκεί οι Ιάπωνες εκτροφείς φρόντισαν να κάνουν όλο και πιο μικροσκοπική την ράτσα και όσο μικρότερος ήταν ο σκύλος τόσο μεγαλύτερη αξία είχε. Στην Αγγλία ήρθε τον 17ο αιώνα, μάλλον από ναυτικούς, και έγινε γνωστό στην υπόλοιπη Ευρώπη αρκετά αργότερα.

Είναι ένα χαριτωμένο, μικρόσωμο σκυλί, που το ύψος του είναι περίπου 23 εκ. και το βάρος του κυμαίνεται από 2 μέχρι 3 κιλά. Το κεφάλι είναι αρκετά πλατύ με στρογγυλό κρανιακό θόλο. Έχει κοντή μουσούδα που καταλήγει σε πλατιά και επίπεδη μύτη. Τα μάτια βρίσκονται σε απόσταση μεταξύ τους, είναι μεγάλα, μαύρα, στρογγυλά και προεξέχουν. Τα αυτιά είναι μικρά και κρεμαστά, σε αρκετή απόσταση μεταξύ τους, έχουν σχήμα V και είναι καλυμμένα από μεταξένιο μακρύ τρίχωμα. Ο λαιμός είναι κοντός και δυνατός. Η ουρά είναι ανασηκωμένη στην πλάτη και σχηματίζει λοφίο από πυκνό τρίχωμα. Το τρίχωμα είναι μεταξένιο, απαλό, μακρύ, άφθονο και μπορεί να έχει ελαφρύ κυματισμό. Το βασικό χρώμα είναι το λευκό με μαύρα ή κόκκινα σημάδια συμμετρικά τοποθετημένα σε κεφάλι, αυτιά και σώμα.

Είναι τρυφερό, παιχνιδιάρικο, ήρεμο και χαρούμενο σκυλί. Είναι ευγενικό και ιδιαίτερα φιλικό με τα παιδιά. Επιδιώκει την προσοχή και δεν γαβγίζει συχνά. Έχει προσαρμοστεί στις συνθήκες της πόλης και πρέπει να κοιμάται μέσα στο σπίτι. Χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή όταν έχει ζέστη γιατί υποφέρει. Είναι ένα καλό σκυλί συντροφιάς που έχει ανάγκη μέτριας ποσότητας τροφής και μέτρια άσκηση. Το τρίχωμά του θέλει περιποίηση και βούρτσισμα.

Είναι ένα σκυλάκι με αριστοκρατική όψη και δεν είναι τυχαίο που από παλιά "σύχναζε" σε παλάτια.
Σήμερα εξακολουθεί να μας εντυπωσιάζει τόσο εξωτερικά όσο και με τον χαρακτήρα του που είναι ήρεμος, πρόσχαρος και στοργικός.
Σίγουρα ένας καλός σύντροφος και για οικογένειες με παιδιά και άλλα κατοικίδια.

Είναι ευγενικό και χαρούμενο σκυλάκι που του αρέσει να παίζει και να τρέχει.
Είναι λίγο πεισματάρικα αλλά δέχονται ευχάριστα την εκπαίδευση και γενικά είναι υπάκουα σκυλάκια.
Δεν τους αρέσει να γαβγίζουν και προσαρμόζονται εύκολα σε διαμέρισμα.
Φυσικά και έχουν την ανάγκη για βόλτες και τρέξιμο έξω αλλά μπορούν επίσης να μάθουν να κάνουν την ανάγκη τους σε κάποιο σημείο που θα τους υποδείξετε, εάν δεν μπορείτε να τα βγάζετε καθημερινά βόλτα.

Το Τσιν έχει ζωντανή και χαρούμενη ιδιοσυγκρασία, είναι πολύ φιλικό, ευγενικό και στοργικό. Του αρέσει να είναι το κέντρο της προσοχής και αγαπά πολύ την οικογένειά του. Είναι εξαιρετικά ευφυές και υπάκουο και μπορεί να διδαχθεί να εκτελεί διάφορα κόλπα.

Είναι αξιολάτρευτα, ήσυχα και ζωηρά όταν πρέπει. Πολλές φορές θυμίζουν σκύλους τσίρκου αφού μπορούν να κάνουν απίστευτα αστεία κόλπα όπως να στέκονται στα δύο πίσω πόδια και να κάνουν κύκλους γύρω από τον εαυτό τους ή να “τραγουδούν”. Κάποιοι τα παρομοιάζουν με τις γάτες γιατί έχουν κάποιες συνήθειες που μοιάζουν με αυτές της γάτας. Όπως το να καθαρίζονται στο πρόσωπο με το πόδι ή να κοιμούνται σε ψηλά σημεία. Μπορεί να το βρείτε να κοιμάται στα πιο απίθανα σημεία.

Γενικά είναι πολύ γλυκό με όλους γύρω του αλλά καλό θα ήταν να κοινωνικοποηθεί απο νωρίς για να μην έχει πρόβλημα με τους ξένους. Είναι ένα σκυλί συντροφιάς που ξέρει να δείχνει την αγάπη και την αφοσίωσή του στους ανθρώπους και είναι πολύ καλό με τα παιδιά. Επιδιώκει την προσοχή και δεν γαβγίζει συχνά. Έχει προσαρμοστεί στις συνθήκες της πόλης και πρέπει να κοιμάται μέσα στο σπίτι. Χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή όταν έχει ζέστη γιατί υποφέρει.

Το τρίχωμά τους έχει μόνο μία στρώση και για αυτό το λόγο δεν χρειάζεται μεγάλη περιποίηση πέρα από το τακτικό χτένισμα. 

Το Γιαπωνέζικο Τσιν χρειάζεται λίγη άσκηση, όπως μικρές βόλτες. Ακόμη θα ευχαριστηθεί παιχνίδια μέσα στο σπίτι. Είναι ιδανικά για ηλικιωμένους που δεν έχουν την δυνατότητα επίπονης άσκησης. 

Κάνε Κόρσο!

Η ονομασία του σκυλιού φανερώνει και την καταγωγή του γιατί cors είναι οι εσωτερικές αυλές των εξοχικών κατοικιών και τέτοιες συναντάμε πάρα πολλές στη Ν. Ιταλία όπου συνήθως βρίσκουμε το Κάνε Κόρσο. Άλλοι υποστηρίζουν ότι η ονομασία προήλθε από τη λέξη Cohors που σημαίνει φύλακας. Πάντως είναι σύντροφος των Ιταλών πολλούς αιώνες τώρα και το χρησιμοποιούσαν σαν φύλακα, στο κυνήγι και για προσωπική προστασία.

Το ύψος του κυμαίνεται από 60 μέχρι 68 εκ. Το κεφάλι είναι δυνατό με ισχυρή μουσούδα. Τα ρουθούνια είναι μαύρα και μεγάλα, χαρακτηριστικό γνώρισμα της ράτσας. Τα αυτιά είναι τριγωνικά και ψηλά στο κεφάλι, στην Ιταλία είναι κομμένα και όρθια, όπως επίσης κομμένη είναι και η ουρά. Το τρίχωμα είναι κοντό, απαλό, γυαλιστερό και το χρώμα μαύρο, σκούρο γκρι, μπλε, κόκκινο, ξανθωπό και ραβδωτό.

Είναι πολύ καλό σκυλί-φύλακας γιατί είναι προσεκτικό και επιφυλακτικό με τους ξένους, στον ιδιοκτήτη όμως είναι πιστό. Είναι δραστήριο, κινητικό, άξιο εμπιστοσύνης και έχει αυτοπεποίθηση. Αγαπάει τα παιδιά της οικογένειας και μπορεί να υπερασπιστεί κάθε μέλος του σπιτιού αν χρειαστεί.Εκπαιδεύεται εύκολα και μπορεί να προσβληθεί από δυσπλασία ισχίων.

Το Κάνε Κόρσο είναι ένα σκυλί που για πολλούς αιώνες είναι σύντροφος των ανθρώπων  και τον χρησιμοποιούσαν για προσωπική προστασία, σαν φύλακα και στο κυνήγι.

Ο Κάνε Κόρσο είναι Ιταλικός Μολοσσικός ,που χρησιμοποιείται για τις δυσμενείς καιρικές συνθήκες.

H φυλή αυτή είναι γνωστή από την ρωμαϊκή εποχή.

Ως "cors" χαρακτηρίζονταν οι εσωτερικές αυλές,που ήταν οι κεντρικότεροι χώροι των εξοχικών κατοικιών. H ράτσα συναντάται κυρίως στην νότια Ιταλία,όπου υπάρχουν πολλές τέτοιες αυλές Το Κανε Κορσο είναι ένα τυπικό σκυλί αυτής της κατηγορίας των μολοσσών που χαρακτηρίζεται από δυσπιστία και εξαιρετικό ένστικτο φύλακα απέναντι σε ξένους.

Στο αφεντικό του όμως ειναι πιστό και αξιόπιστη ράτσα.

Τα Κάνε Κόρσο παρουσιάζουν λιγότερα προβλήματα υγείας, κάτω από το μέσο όρο σε σχέση με άλλες ανάλογου όγκου μολοσσοειδείς φυλές.
Σοβαρότερα από αυτά είναι η δυσπλασία ισχίου και αγκώνων, η οστεοαρθρίτιδα, οι διαφόρων ειδών καρδιοπάθειες, η συστροφή στομάχου και η επιληψία.
Λιγότερο σοβαρά είναι διάφορα προβλήματα στα μάτια, όπως π.χ. ο αδένας του λεγόμενου τρίτου βλεφάρου (cherry eye),  στο δέρμα και στην αναπαραγωγή.

Πολλοί άνθρωποι ενδιαφέρονται όλο και περισσότερο για την απόκτηση ενός Κάνε Κόρσο. Αυτό οφείλεται είτε στην εμφάνιση του, είτε στην χρησιμότητα του.
Υπάρχουν αρκετά πράγματα που πρέπει να σκεφθεί κάποιος που θέλει ένα σκύλο αυτής της φυλής.
Τα Κάνε Κόρσο είναι σπουδαίοι σκύλοι για όλη την οικογένεια, αλλά χρειάζονται υπεύθυνους και ισορροπημένους ιδιοκτήτες που να μπορούν να επιβληθούν χωρίς να χρησιμοποιούν βία σε ένα ζώο με μοναδικά ψυχικά χαρίσματα και εύκολα εκπαιδεύσιμο.
Ιδιαίτερη προσοχή απαιτείται στη σωστή κοινωνικοποίηση, καθόσον τα επίκτητα ψυχικά γνωρίσματα επικρατούν των φυσικών και αποτελούν τον κύριο παράγοντα της ευχάριστης συμβίωσης με ένα Κάνε Κόρσο.

Πριν αποφασίσει κανείς την αγορά ενός Κάνε Κόρσο, θα πρέπει να είναι βέβαιος ότι το κουτάβι που θα πάρει θα είναι ο σύντροφος που ελπίζει ότι θα είναι. Αφιερώστε το χρόνο και βρείτε εκτροφέα που να πληροί τα περισσότερα από τα κριτήρια σας.
Μην βιάζεστε γιατί οι βιαστικές αποφάσεις μπορεί να σας οδηγήσουν σε λάθος επιλογή. Δεχθείτε και κάνετε ερωτήσεις στους εκτροφείς. Από τις ερωτήσεις που θα σας κάνουν και τις απαντήσεις που δέχεστε, μπορείτε να καταλάβετε αρκετά από αυτά που θέλετε να γνωρίζετε.
Προτιμήστε εκτροφείς είτε χομπίστες, είτε επαγγελματίες, που έχουν να επιδείξουν έργο.
Οι διάφοροι μεταπωλητές, που μόνο σκοπό έχουν το οικονομικό όφελος, έχουν κατηγορηθεί κατά καιρούς για άγνοια των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών της φυλής και έλλειψη δυνατότητας περαιτέρω επικοινωνίας για την επίλυση αποριών ή προβλημάτων.

Κινέζικο σκυλί με λοφίο!

Το Κινέζικο άτριχο σκυλί με λοφίο αν και το όνομά του φανερώνει ότι η καταγωγή του είναι από την Κίνα δεν είναι σίγουρο ότι εμφανίστηκε εκεί για πρώτη φορά. Αρκετοί πιστεύουν ότι προέρχεται από διασταύρωση Τσιουάουα με Μεξικάνικο άτριχο, άλλοι από άτριχα σκυλιά που υπήρχαν στην Αφρική και άλλοι από διασταύρωση σκύλων της Κίνας και της Αφρικής. Πάντως αρκετοί Ευρωπαίοι ταξιδιώτες στην Κίνα παρατήρησαν άτριχα σκυλιά που ακολουθούσαν τους Κινέζους ναυτικούς στα ταξίδια τους στην Αφρική. Άτριχα σκυλιά υπήρχαν σε Κίνα, Ιαπωνία, Δυτικές Ινδίες, Αφρική και Κεντρική και Νότια Αμερική. Λόγω της εμφάνισής του χρησιμοποιήθηκε από τους κινέζους αυτοκράτορες για να φυλάει τους θησαυρούς τους.

 Το Κινέζικο άτριχο σκυλί είναι μικροκαμωμένο αφού το ύψος του κυμαίνεται από 23 μέχρι 33 εκ. και το βάρος του από 2 μέχρι 5,5 κιλά. Έχει στρογγυλεμένο κρανιακό θόλο, η μουσούδα σταδιακά λεπταίνει και τα χείλη είναι λεπτά. Το κεφάλι είναι στολισμένο με λοφίο που είναι μακρύ και άφθονο. Τα μάτια είναι σε απόσταση μεταξύ τους και σκούρα. Τα αυτιά ξεκινούν χαμηλά, είναι μεγάλα, στητά και μπορεί να είναι καλυμμένα από τρίχωμα. Ο λαιμός είναι μικρός και μακρύς. Η ουρά ξεκινά από ψηλά. Στο άτριχο σκυλί το δέρμα είναι λεπτό και λείο και έχει τρίχωμα, εκτός από το χαρακτηριστικό λοφίο στο κεφάλι, στην άκρη της ουράς και στα πόδια. Στο Powered Puff το τρίχωμα είναι πλούσιο και μακρύ και μπορεί τα αυτιά να είναι κρεμαστά. Μπορεί να έχει όλα τα χρώματα και όλους τους χρωματικούς συνδυασμούς.

Είναι ένα χαριτωμένο, μικροκαμωμένο, χαρούμενο και ζωηρό σκυλί. Είναι σύντροφος και η προσωπικότητά του το κάνει αξιαγάπητο. Είναι σκυλί καναπέ, ήσυχο και ήρεμο αλλά ορισμένα αρσενικά, μεγαλώνοντας μπορεί να γίνουν επιθετικά. Είναι φιλικό με τους ανθρώπους αλλά μπορεί να δεθεί περισσότερο με εκείνον που του προσφέρει σιγουριά και ασφάλεια. Είναι σκυλί που έχει προσαρμοστεί στην ζωή στην πόλη, κοιμάται μέσα στο σπίτι και θέλει ιδιαίτερη προσοχή όταν κάνει κρύο ή όταν έχει ζέστη. Το άτριχο σκυλί θέλει φροντίδα, προστασία και περιποίηση στο δέρμα του και βούρτσισμα στο λοφίο, ενώ το σκυλί με τρίχωμα θέλει βούρτσισμα. Χρειάζεται μέτρια ποσότητα τροφής, και μέτρια καθημερινή άσκηση. Δεν πρέπει να παίζει με σκληρά παιχνίδια για να μη χάσει τα δόντια του, μπορεί να παρουσιάσει δερματοπάθειες (ειδικά το άτριχο), επειδή όμως είναι σπάνια ράτσα δεν έχει αναπτύξει κληρονομικές ασθένειες.

Έχει προσαρμοστεί στις συνθήκες της πόλης. Ανήκει στα σκυλιά που κοιμούνται μέσα στο σπίτι και χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή στη ζέστη και στο κρύο. Τρώει μέτρια ποσότητα τροφής και χρειάζεται μέτρια άσκηση.

Το κινέζικο σκυλί με λοφίο είναι μία άτριχη ράτσα σκύλου . Όπως και οι περισσότερες άτριχες φυλές σκύλων, κινέζικο σκυλί με λοφίο έρχεται σε δύο ποικιλίες, χωρίς γούνα, το άτριχο και την σκυλί με χνούδι τα οποία γεννιούνται στην ίδια γέννα.Η συντήρηση του δέρματος του άτριχο είναι παρόμοια με τη διατήρηση του ανθρώπινου δέρματος και ως τέτοια μπορεί να είναι επιρρεπείς σε ακμή , ξηρότητα, και ηλιακό εγκαύμα. Υποαλλεργικό ή oil-free ενυδατική κρέμα μπορεί να κρατήσει το δέρμα από το να γίνει πάρα πολύ ξηρό, όταν εφαρμόζεται κάθε δεύτερη ημέρα ή μετά το μπάνιο. Η καύση μπορεί να συμβεί σε περιοχές που υπόκεινται σε έντονη υπεριώδη ακτινοβολία, ειδικά σε ελαφρύτερο δέρμα, στα σκυλιά. Πολλοί ιδιοκτήτες βάζουν αντηλιακό μωρού στα κατοικίδια ζώα τους, πρίν πάθουν ηλίαση ή εγκαύματα λόγω ξηρότητας ή του ήλιου. Μερικά κινέζικα σκυλιά με λοφίο έχουν αλλεργίες του δέρματος στη λανολίνη,και πρέπει οι ιδιοκτήτες τους να είναι προσεκτικοί όταν χρησιμοποιούν τέτοια προιόντα που περιέχουν λανολίνη. Αλλεργία και αυτοάνοσα νοσήματα έχουν παρατηρηθεί στη φυλή.

Αγγλικό Σπρίνγκερ Σπάνιελ!

Το Αγγλικό Σπρίνγκερ Σπάνιελ βρίσκεται πάρα πολλούς αιώνες στην Αγγλία και θεωρείται ο πρόγονος των περισσότερων Σπάνιελ, εκτός του Κλάμπερ. Στην αρχή χρησιμοποιήθηκε για το κυνήγι με δίχτυ μαζί με γεράκια ενώ σήμερα, σαν κυνηγόσκυλο είναι ικανό να βγάζει από τη φωλιά το ζώο και ακόμη, να φέρνει το θήραμα στον κυνηγό. Επίσης είναι πολύ αγαπητός και σαν σκύλος συντροφιάς και λαμβάνει μέρος σε επιδείξεις σκύλων.

Ανήκει στα μεσαίου μεγέθους σκυλιά που το ύψος του κυμαίνεται από 48 μέχρι 51 εκ. και το βάρος του από 22 μέχρι 24 κιλά. Έχει πλατύ κρανίο με στρογγυλεμένο κρανιακό θόλο, η μουσούδα είναι χαμηλή, τετράγωνη και πλατιά. Τα μάτια είναι μεσαίου μεγέθους, σκούρα και έχουν φιλική έκφραση. Τα αυτιά ξεκινούν στο ύψος των ματιών, είναι κολλητά στο κεφάλι, μεγάλα, αρκετά μακριά, με αρκετό τρίχωμα. Έχει δυνατό, μυώδη λαιμό που κάνει τόξο. Η ουρά αρχίζει χαμηλά, έχει πυκνό τρίχωμα και κουνιέται συχνά ζωηρά. Το τρίχωμα είναι πυκνό, ίσιο, αδιάβροχο και όχι τραχύ, είναι μακρύ στα αυτιά, στο στήθος, στην κοιλιά και στα πίσω μέρη των ποδιών. Ο χρωματισμός μπορεί να είναι καφέ σκούρο με λευκό, ή μαύρο με λευκό ή να έχει και κόκκινα σημάδια.

Είναι ένα σκυλί που είναι φιλικό με τους ανθρώπους και ιδιαίτερα με τα παιδιά, ειδικά όταν τα συνηθίσει. Γίνεται εύκολα μέλος της οικογένειας, τα πάει καλά με τα άλλα ζώα, ειδικά αν μεγαλώσουν μαζί, αλλά καλό είναι να μην υπάρχουν πουλιά στο σπίτι, επειδή είναι από τη φύση του κυνηγόσκυλο. Είναι σκύλος δραστήριος, γεμάτος ενέργεια και γι’ αυτό χρειάζεται αρκετή άσκηση. Κοιμάται εκτός σπιτιού, έχει ανάγκη μέτριας ποσότητας τροφής, είναι συνεργάσιμος και γι’ αυτό εκπαιδεύεται εύκολα. Το τρίχωμά του χρειάζεται βούρτσισμα.

Το Σπρίνγκερ Σπάνιελ είναι ένας πολύ αφοσιωμένος σκύλος στην οικογένειά του, με ήπιο και καλό χαρακτήρα, πάει παντού, κάνει ό,τι κι αν του ζητήσετε και μοιάζει πάντα να σας χαμογελάει.
Σύμφωνα με το επίσημο πρότυπο της φυλής, είναι ένας φιλικός σκύλος, πρόθυμος να αρέσει, γρήγορος στην εκμάθηση και υπάκουος με προθυμία. Τα χαρακτηριστικά αυτά είναι εποικοδομητικά για την ανιχνευστικότητά του, βασικό στοιχείο για το χειρισμό του σκύλου στο πεδίο κυνηγίου.
Στο στίβο επίδειξης, το Σπρίνγκερ είναι ήρεμο και προσεχτικό, επιτρέποντας στον κριτή να τον εξετάσει χωρίς γκρίνιες.
Επιθετική συμπεριφορά προς τους ανθρώπους και προς άλλα σκυλιά δεν είναι σύμφωνη με τον χαρακτήρα της φυλής.

Το Αγγλικό Σπρίνγκερ Σπάνιελ είναι ένας μεσαίου μεγέθους σκύλος, με μέτρια δραστηριότητα. Το μέγεθός του είναι ιδανικό για να ζήσει μέσα σε ένα διαμέρισμα και η φιλική του συμπεριφορά το καθιστούν ένα πολύ καλό συντροφικό ζώο για όλη την οικογένεια.
Η αρμονική συμβίωση με ένα Σπρίνγκερ Σπάνιελ προϋποθέτει από την πλευρά των ιδιοκτητών να μην ξεχνούν το λόγο για τον οποίο αρχικά δημιουργήθηκε η φυλή. Αυτό και μόνο δικαιολογεί πολλά για τον τρόπο με τον οποίο το σκυλί αντιδρά στα πράγματα.
Έτσι, λοιπόν, ένα Σπρίνγκερ χαίρεται να βρίσκεται δίπλα στην οικογένειά του και τους ανθρώπους που το αγαπάνε και αναζητά μεγάλες βόλτες στην ύπαιθρο, όπου θα μπορεί να τρέχει ανέμελος και να ανακαλύψει για σας πουλιά.
Είναι προικισμένος με μεγάλη αντοχή στην κούραση, δεν δείχνει να ενοχλείται από τις καιρικές συνθήκες και μπορεί να περάσει όλη τη μέρα του έξω κυνηγώντας με το αφεντικό του.
Ένα από τα πιο αγαπημένα παιχνίδια του Σπρίνγκερ είναι να ανιχνεύει και να σας φέρνει πράγματα και καθώς έχει εκτραφεί να μεταφέρει απαλά στο στόμα του το καθετί, το παιχνίδι που του στέλνετε να πιάσει δεν πρέπει να σας το φέρει πίσω κατεστραμμένο. 

Ιδιαίτερα καθοριστική στην αρμονική σας συμβίωση με ένα Σπρίνγκερ είναι η καθοδήγηση. Λόγω της έντονης επιθυμίας του να σας υπηρετεί και να κάνει πράγματα για σας, θα αισθανθεί χαμένο αν δεν θέσετε από την αρχή τα όρια και τους κανόνες.
Το Σπρίνγκερ που δεν έχει διδαχθεί τους κανόνες της οικογένειας, θα αρχίσει να δημιουργεί προβλήματα, όχι επειδή είναι ένα ατίθασο σκυλί, αλλά επειδή δεν γνωρίζει τι θέλουμε από αυτό.
Τα Σπρίνγκερ Σπάνιελ μπορεί να είναι φασαριόζικα και σε νεαρή ηλικία χρησιμοποιούν πολύ το στόμα τους στο παιχνίδι. Για να αποφύγετε, λοιπόν, να δαγκώνουν το χέρι σας ή τα έπιπλα, θα πρέπει να φροντίσετε να έχουν αρκετά παιχνίδια.
Πρόκειται για ιδιαίτερα εκπαιδεύσιμα σκυλιά καθώς, όπως αναφέρει και το πρότυπο της φυλής, "βιάζονται να αρέσουν και μαθαίνουν γρήγορα". Γι' αυτό και η έγκαιρη κοινωνικοποίηση του Σπρίνγκερ σας, αλλά και ο χρόνος που θα αφιερώσετε στην εκπαίδευσή του θα ανταμείψει και τους δυο σας.

Τα Σπρίνγκερ είναι αρκετά αθλητικά σκυλιά για να απολαμβάνουν μεγάλης διάρκειας καθημερινούς περιπάτους, αλλά όχι και τόσο ενεργητικά ώστε να απαιτούν πολύωρες βόλτες.
Είναι πολύ καλά οικογενειακά σκυλιά, ιδιαίτερα για οικογένειες με παιδιά 8-12 ετών, είναι κοινωνικά με ανθρώπους και σκύλους, δεν εμφανίζουν επιθετική συμπεριφορά και είναι ευγενικά.
Παρά το ότι δεν είναι πολύ τριχωτά, δεν κάνουν για άτομα που ενοχλούνται όταν βλέπουν τρίχες στο σπίτι τους ή δεν έχουν χρόνο για τακτική περιποίηση του τριχώματος του σκύλου τους. Ένα Σπρίνγκερ με καλή εμφάνιση απαιτεί βούρτσισμα τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα και λίγο ψαλίδισμα.
Επίσης, σε μικρή ηλικία μπορεί να είναι ορμητικά και να παίζουν με το στόμα δαγκώνοντας ό,τι βρουν.
Λόγω της μεγάλης τους ανάγκης για ανθρώπινη παρουσία, δεν είναι σκύλοι που μπορούν να μείνουν μόνοι τους για μεγάλα χρονικά διαστήματα.

Κύριες γενετικές ασθένειες από τις οποίες πάσχει η φυλή είναι η προοδευτική ατροφία του αμφιβληστροειδούς, η δυσπλασία αμφιβληστροειδούς, η δυσπλασία των ισχίων και η επιθετική ιδιοσυγκρασία, που κάποιες φορές λανθασμένα αναφέρεται ως "σύνδρομο λύσσας".
Για να ελαχιστοποιήσετε τις πιθανότητες το σκυλί σας να εμφανίσει κάποια κληρονομική πάθηση, ζητήστε από τον εκτροφέα να σας δείξει τις εξετάσεις απαλλαγής και αν αυτό δεν καταστεί εφικτό, απευθυνθείτε σε άλλον εκτροφέα.

Αγγλικό Μαστίφ!

Από τα πολύ παλιά χρόνια στην Αγγλία υπήρχαν σκυλιά που μπορούν να θεωρηθούν οι πρόγονοι του σύγχρονου Μαστίφ. Με την κατάκτηση της Μεγάλης Βρετανίας από τους Ρωμαίους πολλά σκυλιά από την Ρώμη έφθασαν εκεί και εξαπλώθηκαν σε όλη την Αγγλία και τα χρησιμοποιούσαν περισσότερο σαν φύλακες και λιγότερο για κυνήγι ή άλλους σκοπούς. Χρησιμοποιήθηκαν επίσης στον πόλεμο και υπάρχουν αναφορές που ο Ιούλιος Καίσαρας ευχαριστεί τα σκυλιά αυτά για την ανδρεία που επέδειξαν στην μάχη.

 Πολλά χρόνια αργότερα, στην μάχη που έγινε το 1415 στο Αζενκούρ, ο ευγενής sir Peers Legh και ιππότης του Lyme Hall, τραυματίστηκε, τότε ο σκύλος του ένα θηλυκό Μαστίφ, για πάρα πολλές ώρες τον προστάτευε μέχρι να τελειώσει η μάχη, ο ευγενής τελικά πέθανε και ο σκύλος επέστρεψε στην Αγγλία, από τότε η οικογένεια του ευγενή έγινε προστάτης της ράτσας. Μετά το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου κινδύνεψε με εξαφάνιση και τότε διασταυρώθηκε με κοντότριχο Αγίου Βερνάρδου. Το Μαστίφ είναι ένα σπάνιο σκυλί που σήμερα το συναντάμε περισσότερο στην Αμερική και λιγότερο στην Μεγάλη Βρετανία.

Το Μαστίφ ανήκει στα μεγαλόσωμα σκυλιά, το ύψος του κυμαίνεται από 70 μέχρι 76 εκ, και το βάρος του από 79 μέχρι 86 κιλά. Το ογκώδες και φαρδύ κεφάλι καταλήγει σε φαρδιά και κοντή μουσούδα. Τα μάτια βρίσκονται σε απόσταση μεταξύ τους, είναι μικρά και σκουρόχρωμα. Τα αυτιά βρίσκονται ψηλά, έχουν απόσταση μεταξύ τους, είναι μικρά και λεπτά. Ο λαιμός είναι φαρδύς, μυώδης και ελαφρά τοξωτός. Η ουρά ξεκινά από ψηλά και είναι μακριά. Το τρίχωμα είναι κοντό, πυκνό, λείο και σφιχτό. Το χρώμα στην μουσούδα, τα ρουθούνια και τα αυτιά είναι πάντα μαύρο ενώ στο υπόλοιπο σώμα μπορεί να είναι φαιοκίτρινο με ή χωρίς μαύρα σημάδια, βερικοκί, ασήμι.

 Είναι ένα καλόκαρδο σκυλί, γνωστό για την αφοσίωσή του. Έχει έμφυτη την ικανότητα της προστασίας του χώρου. Είναι φιλικό και πιστό σκυλί αλλά χρειάζεται έμπειρο ιδιοκτήτη. Μπορεί να κοιμάται εκτός σπιτιού. Το τρίχωμά του χρειάζεται βούρτσισμα. Έχει ανάγκη μεγάλης ποσότητας τροφής αλλά και αρκετή άσκηση για να μην παχύνει.

Ο λόγος που εκπαιδεύουμε ένα σκυλί είναι πρώτα για να κάνει κάποια πράγματα που θέλουμε και φυσικά για να μην κάνει κάποια πράγματα που δεν θέλουμε. Τα Μαστίφ δεν φημίζονται ιδιαίτερα για τις δυνατότητες υπακοής τους. Ένα από τα προβλήματα τους  είναι ότι δεν μπορεί να κάνει κάποια πράγματα πολύ γρήγορα, λόγω  βέβαια του βάρους τους.  Ωστόσο, όταν μαθαίνουν κάτι πρέπει να νιώθουν ότι αυτό είναι χρήσιμο και ότι τους προσφέρει κάτι.

  Γι’ αυτό και δεν πρέπει να το εκπαιδεύετε μόνο για δικό σας όφελος. Το Μαστιφ έχει την ανάγκη να νιώσει σημαντικό στην οικογένεια. Αν το νιώσει αυτό τότε θα μπορέσετε να του μάθετε κόλπα και  δυσκολότερες τεχνικές.  Η εκπαίδευση του σκύλου δεν πρέπει να είναι μόνο σωματική. Κρύψτε ένα αντικείμενο και αφήστε το να το βρει. Η διανοητική του άσκηση είναι εξίσου σημαντική. Και μην ξεχνάτε να διασκεδάζετε τις ώρες που είστε με τον σκύλο σας.  Θα το εισπράξει αυτό και η εκπαίδευση θα γίνει γι αυτόν μια ευχάριστη διαδικασία. 

Είναι πολύ σημαντικό να υπάρχει τάξη στην εκπαίδευση του σκύλου σας, να θέσετε δηλαδή σαφείς στόχους. Πάρτε ένα χαρτί και γράψτε όσα θέλετε να καταφέρει το σκυλί σας. Με ημερομηνίες μπορείτε να παρακολουθείτε πότε ξεκίνησε η εκπαίδευση και με χαρά να γράψετε μετά από λίγο καιρό ότι ο τετράποδος φίλος σας «Τα Κατάφερε».

Τα Μαστιφ μεγαλώνουν γρήγορα γι’αυτό και χρειάζονται φροντίδα από την αρχή της ζωής τους. Η άσκηση είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής τους. Όταν είναι μικρά, τους πρώτους δηλαδή μήνες η άσκηση καλό είναι να είναι ελαφριά. Σύντομες βόλτες και παιχνίδια για να μην βαριέται. Όσο μεγαλώνει η άσκηση γίνεται πιο συστηματική, οι βόλτες μεγαλύτερες σε διάρκεια ώστε το βάρος του να μην δημιουργήσει πρόβλημα στην υγεία του.  Οι αρθρώσεις του ζώου εξαιτίας του βάρους του είναι αρκετά ευαίσθητες και γι αυτό μια μαλακή επιφάνεια είναι απαραίτητη για να ξαπλώνει.  Οι σκυλίτσες Μαστίφ που γεννάνε μπορούν άθελα τους να καταπλακώσουν τα κουταβάκια τους και να τους προκαλέσουν ασφυξία γι’ αυτό χρειάζεται προσοχή από τους ιδιοκτήτες και ένας κατάλληλα διαμορφωμένος χώρος.

 Οι ασθένειες που εμφανίζει συνήθως ένα Μαστίφ έχουν να κάνουν με τις τεράστιες διαστάσεις του και το βάρος του. Μπορεί να εμφανίσει δυσπλασία γοφών, γαστρική ανεπάρκεια, σπανιότερα μπορεί να εμφανίσει οστεοσάρκωμα, υποθυρεοειδισμό και καρδιομυοπάθειες.  Πριν αποκτήσετε ένα Μαστίφ καλό είναι να λάβετε υπόψη σας όλα τα  χαρακτηριστικά του και να προβείτε σε ορισμένες εξετάσεις υγείας ώστε να σιγουρευτείτε ότι θα υιοθετήσετε ένα γερό σκυλί. Για τις εξετάσεις θα σας ενημερώσει φυσικά ο κτηνίατρος στον οποίο θα απευθυνθείτε. 
Ένα Μαστίφ το οποίο διατηρείται σε καλή κατάσταση μπορεί να ζήσει έως και 14 χρόνια. Η μέση διάρκεια ζωής για τα Μαστίφ είναι 9 – 14 χρόνια.

Γαλλικό Μπουλντόγκ!

Αυτό το Μπουλντόγκ κατάγεται από το Αγγλικό, το οποίο οι βρετανοί εκτροφείς αφού εξήγαγαν στη Γαλλία, διασταυρώθηκε με άλλες ράτσες "toy" της Ευρώπης δημιουργώντας έτσι αυτή τη ράτσα που έγινε πολύ αγαπητή στους αριστοκρατικούς κύκλους του Παρισιού και της Γαλλίας του 19ου αιώνα.

Είναι ένα μικρόσωμο, γεροδεμένο σκυλί που έχει ύψος από 37 μέχρι 39 εκ. και το βάρος του κυμαίνεται από 7,5 έως 14 κιλά. Το κεφάλι είναι δυνατό και τετράγωνο, τα μάτια μεγάλα, τα αυτιά “νυχτερίδας” (πλατιά στη βάση με στρογγυλεμένες άκρες) και η μύτη κοντή με πλατιά ρουθούνια. Το τρίχωμά του είναι κοντό, λείο και γυαλιστερό. Στα χρώματα μπορεί να είναι λευκό, να έχει ρίγες, να έχει το λευκό σαν βασικό χρώμα με σημάδια άλλου χρώματος, να είναι κόκκινο ή κίτρινο με σημάδια και ραβδώσεις.

Αν και η όψη του το κάνει να φαίνεται μοχθηρό εντούτοις, είναι πολύ φιλικό. Αγαπά τον ιδιοκτήτη και την οικογένεια. Δεν γαβγίζει συχνά και ποτέ χωρίς λόγο. Είναι πιστό, κοινωνικό και υπομονετικό σκυλί.

Είναι σκύλος συντροφιάς και μπορεί να ζήσει σε διαμέρισμα. Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη άσκηση και το φαγητό του είναι μέτριας ποσότητας. Δεν μπορεί να ζήσει σε ζεστά κλίματα και χρειάζεται ειδική περιποίηση κατά τους καλοκαιρινούς μήνες.

Το Γαλλικό Μπουλντόγκ είναι συμπαγές, εύρωστο, και βαριά δομημένο. Είναι κοντό και με μια μικρομεσαία μεσαία κατασκευή. Έχει ογκώδες στήθος, τα αυτιά είναι μεγάλα, στρογγυλευμένα, όπως και τα μάτια του και επίπεδη μουσούδα, ενώ το τρίχωμά του είναι λείο και μικρό. Είναι έξυπνα, δραστήρια και περίεργα από τη φύση τους. Αν και είναι σκύλοι συντροφιάς, μπορούν άνετα να είναι και φύλακες και θα γαυγίσουν σε κάθε κίνδυνο προς την οικογένεια.

Τα Γαλλικά Μπουλντόγκ είναι μία από τις καλύτερες ράτσες συντροφιάς. Είναι παιχνιδιάρικα, αλλά ζητούν προσοχή. Δεν θα είναι ευχαριστημένα αν τα αφήσετε μόνα τους. Θέλουν την παρουσία κάποιου μέλους της οικογένειας συνέχεια. Θα τα πάει πολύ καλά με τα παιδιά, αλλά και με άλλα κατοικίδια. Δεν γαυγίζουν, παρά μόνο όταν το θεωρούν απαραίτητο.

Συνήθη είναι τα αναπνευστικά προβλήματα, αλλά και παθήσεις ματιών. Πρέπει να προσέχετε το βάρος τους. Η αναπαραγωγή δεν είναι εύκολη και σε μερικές περιπτώσεις γίνεται μόνο με τεχνητές μεθόδους. Επίσης ίσως χρειαστεί καισαρική στην γέννα, γιατί τα κεφάλια των κουταβιών είναι αρκετά μεγάλα.

Το Γαλλικό Μπουλντόγκ χρειάζεται ελάχιστη περιποίηση. Ένα εβδομαδιαίο βούρτσισμα είναι αρκετό για να φύγει η τρίχα. Μία φορά το μήνα μπάνιο, ανάλογα και το πόσο βρωμίζει σε καθημερινή βάση. Κάτω από τις πτυχές του δέρματος μπορείτε να σκουπίζεται με ένα μαλακό πανάκι.

Δεν είναι το σκυλί που θα το πάρετε μαζί σας για τζόκιν, αντίθετα τους αρέσουν μικρές βόλτες όταν η θερμοκρασία είναι κατάλληλη. Δεν τα πάνε πολύ καλά ούτε στη ζέστη, ούτε στο πολύ κρύο. Δεν μπορούν να κολυμπήσουν και πρέπει να είναι υπό επίβλεψη κοντά σε νερό. Η ώρα του παιχνιδιού τους πρέπει να είναι περιορισμένη. Μετά από κάθε είδους άσκηση πρέπει να χαλαρώνουν, είτε με ένα υπνάκο, είτε στην αγκαλιά σας.

Μπορεί να είναι πεισματάρικα και όχι εύκολα στην εκπαίδευση, δυσκολεύονται να μάθουν πώς να λειτουργούν σε μία εντολή. Πρέπει απλά να επιμένετε. Πρέπει να μάθουν τις βασικές εντολές για την διαμονή τους μέσα στο σπίτι.

Γκόρντον Σέττερ!

Το Σέτερ Γκόρντον έχει σκοτσέζικη καταγωγή και οφείλει το όνομα του στον 4ο Δούκα του Γκόρντον ο οποίος, τον 19ο αιώνα, αφιέρωσε 50 χρόνια της ζωής του για να σταθεροποιήσει τα στοιχεία της ράτσας αυτής. Έκανε διάφορες διασταυρώσεις, μερικές εκ των οποίων με Μπλάντχάουντ και Κόλι, και με το πέρασμα του χρόνου άρχισαν τα λευκά σκυλιά με μαύρες ή καφέ κηλίδες να μην είναι της «μόδας» και να κυριαρχούν τα μαύρα-καφέ σκυλιά. Επειδή όμως περισσότερη προσοχή δόθηκε στο χρώμα και όχι στις ικανότητες του σκύλου οι κυνηγοί άρχισαν να προτιμούν το Αγγλικό Σέτερ. Αν και δεν το συναντάμε συχνά η παγκόσμια κοινότητα το εκτιμά.

 Το Γκόρντον Σέτερ έχει ύψος που κυμαίνεται από 62 μέχρι 66 εκ. και βάρος από 25 μέχρι 30 κιλά. Το κεφάλι είναι σχετικά ογκώδες, με κρανιακό θόλο ελαφρά αψιδωτό. Τα μάτια είναι μεγάλα, σκουρόχρωμα και έχουν ζωηρή έκφραση. Τα αυτιά ξεκινούν στο ύψος των ματιών, είναι μεσαίου μήκους, μαλακά, λεπτά και κολλητά στα μάγουλα. Ο λαιμός είναι αρκετά χοντρός και μακρύς. Η ουρά ξεκινά ψηλά, είναι καλυμμένη με πλούσιο τρίχωμα, στην βάση της είναι χοντρή και λεπταίνει προς το άκρο. Το τρίχωμα είναι λεπτό, μεταξένιο, λείο και δεν εμφανίζει, έντονα, κυματισμούς ή μπούκλες, στο κεφάλι και στο μπροστινό μέρος των ποδιών είναι πιο κοντό, στο σώμα είναι μεσαίου μήκους, και πιο πλούσιο είναι στο υπόλοιπο μέρος. Το χρώμα είναι το μαύρο με καστανοκόκκινα σημάδια στη μουσούδα, στο στήθος και στο κάτω μέρος του σώματος, μπορεί να εμφανίσει και ένα μικρό λευκό σημάδι στο στήθος.

Είναι καλό κυνηγόσκυλο (θηραματοφόρο). Του αρέσουν τα χάδια, είναι υπάκουο, ευγενικό, φιλικό, ιδιαίτερα με τα παιδιά και μπορεί να γίνει καλός φύλακας. Διαθέτει πολύ ενεργητικότητα, γι’ αυτό χρειάζεται πολλή άσκηση για να εκτονώνεται. Είναι σκυλί που μπορεί να κοιμάται εκτός σπιτιού. Το τρίχωμά του θέλει περιποίηση και συχνό βούρτσισμα. Έχει ανάγκη μέτριας ποσότητας τροφής.

Αμερικάνικο Μπουλντόγκ!

Οι μετανάστες που πήγαν στην Αμερική από την Αγγλία έφεραν μαζί τους και το Μπουλντόγκ με σκοπό να εργαστεί στα αγροκτήματα, να κυνηγά, να σκοτώνει τα βλαβερά ζώα και για να στοιχηματίζουν στις κυνομαχίες αφού και στην Αγγλία το χρησιμοποιούσαν στα αγροκτήματα για να προσέχει τα ζώα και το αγροτόσπιτο και για το αιματηρό άθλημα της μάχης με τον ταύρο. Στην Αγγλία οι εκτροφείς δημιούργησαν, με επιλεκτική αναπαραγωγή, το μικρόσωμο και με πιο καλό χαρακτήρα Αγγλικό Μπουλντόγκ έτσι το Αμερικανικό Μπουλντόγκ έγινε το μεγαλύτερο και επιθετικότερο σκυλί από τα δύο.

Το American Bulldog χρονολογείται στις Ηνωμένες Πολιτείες τον 18ο αιώνα. Κατά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο έφτασε κοντά στην εξαφάνιση ο John D. Johnson και ο Alan Scott ξεκίνησαν την αναπαραγωγή της ράτσας δημιουργώντας τις δύο διαφορετικές εκδοχές.

Ανήκει στις μεγαλόσωμες ράτσες αφού το ύψος του κυμαίνεται από 50 μέχρι 71 εκ. και το βάρος του είναι από 27 μέχρι 54 κιλά. Έχει μεγάλο κεφάλι με μεγάλο τετράγωνο κρανίο και ο χοντρός λαιμός και οι ώμοι έχουν τεράστια μυική δύναμη. Το κοντό, γυαλιστερό και σκληρό τρίχωμά του είναι άσπρο ή άσπρο με κηλίδες.

Το Αμερικάνικο Μπουλντόγκ είναι ένας μεγάλος φύλακας που συμβολίζει την αληθινή αγάπη και αφοσίωση. Είναι γνωστός για τις ηρωικές πράξεις του για να προστατέψει τον ιδιοκτήτη του.  Υπάρχουν δύο διαφορετικοί τύποι του συγκεκριμένου σκύλου. Το Johnson, που είναι πιο μυώδες και τετράγωνο και το Scott, που είναι πιο αθλητικό. Πλέον το Αμερικάνικο Μπουλντόγκ είναι ένας συνδυασμός αυτών των δύο με αποτέλεσμα να έχει μικρότερη μουσούδα, αλλά να είναι ένα μεγαλύτερο σκυλί.

Είναι προικισμένο με μεγάλη σωματική δύναμη και αυτό τον κάνει πολύ καλό σκύλο εργασίας. Είναι γενναίο, αποφασιστικό και γεμάτο αυτοπεποίθηση σκυλί, βρίσκεται πάντα σε επιφυλακή και είναι γνωστή η προστασία που ηρωικά προσφέρει στον ιδιοκτήτη. Είναι υπάκουο σκυλί αλλά ορισμένες φορές μπορεί να γίνει πεισματάρικο. Μπορεί να γίνει επιθετικό σε άλλα σκυλιά αλλά συνυπάρχει με ζώα (γάτες κλπ) που έχει μεγαλώσει μαζί τους. Είναι επιφυλακτικό με τους ξένους, πολύ φιλικό με την οικογένεια και τα πάει πολύ καλά με τα παιδιά. Χρειάζεται έμπειρο ιδιοκτήτη και δεν είναι ιδανικό σκυλί για διαμέρισμα εκτός αν βγαίνει καθημερινή βόλτα που συνδυάζεται με έντονη άσκηση. Δεν χρειάζεται συχνό βούρτσισμα ή κάποια ιδιαίτερη φροντίδα στον καλλωπισμό του.

Το Αμερικάνικο Μπουλντόγκ είναι γνωστό ότι είναι ένα αγαπητό οικογενειακό κατοικίδιο, με καλές σχέσεις με τα παιδιά και με άλλα ζώα. Είναι γενναίο, αποφασιστικό, γεμάτο αυτοπεποίθηση σκυλί και βρίσκεται πάντα σε επιφυλακή. Είναι ικανό να μάθει πολλά πράγματα, αλλά είναι και αρκετά ανεξάρτητο. Είναι πεισματάρικο  κυριαρχικό και με ισχυρή θέληση. Θέλει να είναι ο αρχηγός σε κάθε περίπτωση και γι’ αυτό χρειάζονται έναν έμπειρο ιδιοκτήτη.
Έχει ανεπτυγμένο το ένστικτο της προστασίας και πρέπει να του μάθετε από μικρή ηλικία να ξεχωρίζει αγνώστους σε «καλούς» και «κακούς», αλλιώς μπορεί να επιτίθεται στους πάντες.

Το Αμερικάνικο Μπουλντόγκ δεν είναι εύκολο στην εκπαίδευση. Βαριέται πολύ εύκολα και είναι πιο πρόθυμο να ξεσπάσει την ενέργειά του σε παιχνίδια. Η εκπαίδευση πρέπει να ξεκινήσει από μικρή ηλικία και να έχετε υπόψιν σας ότι δεν ανταποκρίνονται καλά σε σκληρές μεθόδους εκπαίδευσης. Αν δεν είστε διατεθειμένοι να αφιερώσετε τον αρκετό χρόνο που χρειάζεται για την εκπαίδευση αυτού του σκύλου, τότε πρέπει να προτιμήσετε μία άλλη ράτσα.

Τζακ Ράσελ!

Τα Τζακ Ράσσελ Τεριέ πρωτοεμφανίστηκαν το 1800 στο Devonshire της Αγγλίας, χάρη στις προσπάθειες του αιδεσιμότατου John Russel από τον οποίο πήραν και μέρος του ονόματός τους. 
Ο αιδεσιμότατος Russel (1795 -1883), εκτός από τα εκκλησιαστικά του καθήκοντα, είχε πάθος με το κυνήγι της αλεπούς, καθώς και με την εκτροφή σκύλων για το συγκεκριμένο αυτό τύπο κυνηγιού. Λέγεται, ότι είχε έναν πολύ έντονο χαρακτήρα ίσως εξαιτίας του αγώνα που έδωσε για να έχουν σήμερα τα τεριέ το όνομα που έχουν. Το πρώτο του τεριέ, ο αθάνατος TRUMP, αποτέλεσε και το θεμέλιο… σκύλο για το ίδρυμα John Russell, που δημιουργήθηκε για τα εργασιακά τεριέ.

Ο Τζών στήριξε τη δημιουργία της φυλής των Τζάκ Ράσσελ στα Fox Terrier, επιχειρώντας να φτιάξει γραμμές καθαρά εργασιακές, ώστε τα Τζακ Ράσσελ να συναγωνίζονται μεν στο τρέξιμο τα άλλα φόξχαουντς (λαγωνικά αλεπούς) αλλά ταυτόχρονα να μπορούν να έρπουν στο έδαφος, προκειμένου να ξετρυπώνουν τις αλεπούδες και άλλα θηράματα από τις φωλιές τους. Δύο διαφορετικές ποικιλίες προέκυψαν τελικά, με πολύ κοντινό πρότυπο, εκτός από κάποιες μικροδιαφορές, κυρίως ως προς το ύψος και τις αναλογίες. Το Πάρσον Τζακ Ράσελ είναι ψηλότερο, με πιο τετραγωνισμένη κατασκευή ενώ το Τζακ Ράσελ είναι κοντότερο και κάπως μακρύτερο.

Τα Τζακ Ράσσελ, που μοιάζουν αρκετά με τα Fox terrier του 1900, μπόρεσαν να διατηρήσουν αναλλοίωτο τον ενθουσιώδη χαρακτήρα που απαιτούσε το πρότυπο του Τζών, και που εκτιμούν οι Άγγλοι κυνηγοί αλεπούς μέχρι σήμερα.

Οτιδήποτε σε σχέση με τα Τζακ Ράσσελ είναι απόλυτα συνδεδεμένο με το κυνήγι της Αλεπούς: το χρώμα τους, η μορφολογία, ο χαρακτήρας τους, η εξυπνάδα τους, η ευκινησία τους. Το σώμα τους είναι συμπαγές με απόλυτη συμμετρία. Οι ώμοι τους ομαλοί και τα πόδια τους ίσια. Το κυριότερο χαρακτηριστικό είναι το μικρό, βαθύ στέρνο τους που προεξέχει των ώμων και τους επιτρέπει να σέρνονται στο έδαφος - ικανότητα που τα βοηθάει να ακολουθούν το θήραμά τους χωρίς να τα αντιλαμβάνεται. Ο κανόνας λέει ότι όπου μπορεί να πηγαίνει μια αλεπού πρέπει να μπορεί να πηγαίνουν και αυτοί οι σκύλοι. Παρόλο όμως που το συγκεκριμένο σκυλί φτιάχτηκε για το κυνήγι της αλεπούς, τα Τζακ Ράσελ είναι πολυτάλαντα και κυνηγούν με επιτυχία και άλλα είδη όπως ρακούν και τρωκτικά.

Χαρούμενα, θαρραλέα και ιδιαίτερα δραστήρια σκυλιά, είναι απίστευτα πιστά, έξυπνα, δυναμικά και γαβγίζουν υπερβολικά. Μαθαίνουν εύκολα, διαπρέπουν σε σκυλίσια αθλήματα και γίνονται πολύ καλοί σύντροφοι. Ένα Τζακ Ράσσελ μπορεί με τον ίδιο πάθος να αγωνίζεται για να πιάσει μία αλεπού, να κυνηγήσει ένα παιχνίδι στο σαλόνι σας, να «σκοτώσει» μία κάλτσα μέσα στο δωμάτιο ή ένα ποντίκι στην αποθήκη. Τα αστεία σκερτσάκια που κάνουν μπορούν να σας διασκεδάσουν. Η εξυπνάδα τους όμως πολλές φορές δεν έχει όρια και μαζί με τη δυναμική τους φύση και την απεριόριστη ενέργειά τους μπορεί να γίνει… συντριπτική.

Μη σας ξεγελάει το μικρό του μέγεθος. Η διαμονή του σε διαμέρισμα, όπου θα ζει περιορισμένο και «γαλήνιο», δεν ταιριάζει με τις ανάγκες του. Αυτά τα μικρόσωμα σκυλιά απαιτούν την αμέριστη προσοχή των ανθρώπων, μεγάλη καθημερινή δραστηριότητα, άσκηση και πειθαρχία. Πριν το επιλέξετε θα πρέπει να αποδεχτείτε άλλωστε και την κυνηγετική του φύση. 
Τα ανεξάντλητα, γαβγισιάρικα και επίμονα Τζακ Ράσσελ μπορούν να γίνουν ενοχλητικά και επιθετικά με τους άλλους σκύλους και καλό θα ήταν να μην τα βγάζετε λυτά βόλτα, για τη δική τους ασφάλεια.

Για ένα πράγμα δεν μπορούμε να έχουμε καμία αμφιβολία: για το θάρρος τους, χαρακτηριστικό που απαιτεί αυστηρότητα και συνέπεια στην εκπαίδευση. Τα έξυπνα, αποφασιστικά και συχνά παράτολμα αυτά σκυλάκια χρειάζονται έναν υπεύθυνο ιδιοκτήτη, γιατί το «θράσος» τους μπορεί να φτάσει μακριά – συχνά σε σημείο που να θέτει σε κίνδυνο τη σωματική τους ακεραιότητα.

Το καλοσυνάτο Τζακ Ράσσελ μπορεί να γίνει ένα καταπληκτικό μέλος της οικογένειας και μπορεί θαυμάσια να συνυπάρξει με παιδιά. Πρέπει πάντως να έχουμε στο μυαλό μας ότι δεν του αρέσει πολύ η, μερικές φορές, προσβλητική και απρομελέτητη συμπεριφορά των παιδιών (ούτε την ανέχεται εύκολα). Πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί όταν υπάρχουν στην οικογένεια παιδιά ηλικίας κάτω των 6 χρόνων.

Τσόου Τσόου!

Το Τσόου Τσόου, σκυλί κυνηγιού στον τόπο καταγωγής του, είναι δημοφιλές στην Κίνα για περισσότερο από δύο χιλιάδες χρόνια. Οι Χανς, οι Μογγόλοι και οι Τάταροι χρησιμοποιούσαν τη ράτσα αυτή στον πόλεμο, στο κυνήγι και σαν φύλακα. Αυτό το σκυλί με την πλούσια γούνα μερικές φορές φαγώθηκε (chow=φαγητό) και η γούνα του χρησιμοποιήθηκε σαν ρούχο. Η ράτσα πρωτοεμφανίστηκε στην Ευρώπη το δεύτερο μισό του δέκατου ένατου αιώνα, όταν δόθηκε στη βασίλισσα Βικτωρία ένα τέτοιο σκυλί. Η επιλεκτική αναπαραγωγή του άρχισε στην Αγγλία το 1887 σε μια προσπάθεια να αναπτυχθεί ένα πιο κοινωνικό Τσόου Τσόου. Αυτή η ράτσα θεωρείται πλέον κατοικίδιο πολυτέλειας.

Το Τσόου Τσόου ανήκει στα μεσαίου μεγέθους σκυλιά, το ύψος τους είναι από 46 μέχρι 56 εκ. και το βάρος τους κυμαίνεται από 18 μέχρι 25 κιλά. Το Τσόου Τσόου έχει άφθονο διπλό τρίχωμα, χωρίς ποτέ να είναι δίχρωμο και τα πιο συνηθισμένα χρώματά του είναι το κόκκινο, το μαύρο, το μπλε και το γκρίζο. Η γούνα του είναι ιδιαίτερα παχιά γύρω από την περιοχή του λαιμού και θυμίζει το τρίχωμα του λιονταριού. Το εξωτερικό τρίχωμα αποτελείται από χοντρές τρίχες και υποστηρίζεται από ένα πυκνό εσωτερικό τρίχωμα. Έχει το μοναδικό χαρακτηριστικό της μπλε-μαύρης γλώσσας.

Το Τσόου Τσόου είναι συνήθως ευγενικό και υπομονετικό. Είναι πολύ πιστό και φιλικό με την οικογένεια, αλλά συγκρατημένο με τους ξένους. Συνήθως δένεται συναισθηματικά και είναι ιδιαίτερα προστατευτικό με ένα μέλος της οικογένειας. Είναι αυταρχικό, σοβαρό, επίμονο και δεν συνυπάρχει εύκολα με άλλα κατοικίδια ζώα εκτός αν είναι μαζί από νεαρή ηλικία. Του αρέσει η παρέα με τα παιδιά. Ανήκει σε κυρίαρχη ράτσα και αυτό απαιτεί κυρίαρχο ιδιοκτήτη. Θέλει σταθερότητα και συνέπεια στην συμπεριφορά και θα γίνει επιθετικό εάν δεν αντιμετωπίζεται με ιδιαίτερη προσοχή. Το Τσόου Τσόου είναι ιδανικό για φύλακας.

Το Τσόου Τσόου απαιτεί καθημερινή φροντίδα και ιδιαίτερη περιποίηση (βούρτσισμα) για να διατηρηθεί το τρίχωμα υγιές και πλούσιο. Είναι ευαίσθητο σε αλλεργίες, σε δερματικές παθήσεις και σε δυσπλασία ισχίων. Έχει πολύ χαμηλή ανοχή στην αναισθησία και δεν είναι μπορεί να ζήσει σε θερμά κλίματα.

Επιρρεπής σε δυσπλασία του ισχίου και του αγκώνα (hip dysplasia & elbow dysplasia), μια πάθηση που επηρεάζει την άρθρωση στο ισχίο και τον αγκώνα αντίστοιχα. Συχνές είναι οι παθήσεις των ματιών, ιδιαίτερα στο «εντρόπιον», μια κατάσταση κατά την οποία η βλεφαρίδα γυρίζει προς τα μέσα. Η πάθηση αυτή θεραπεύεται με εγχείριση.

Το Τσόου Τσόου χρειάζεται πολύ περιποίηση και πρέπει να είστε έτοιμοι να δεχτείτε τη τρίχα που θα βρίσκεται παντού. Το πυκνό τρίχωμα χρειάζεται τακτικό βούρτσισμα για να διατηρείται σε καλή κατάσταση και φουντωτό. Το Τσόου Τσόου μαδάει πολύ βαριά δύο φορές το χρόνο, όταν χάνει το εσωτερικό στρώμα του τριχώματος. Περισσότερη φροντίδα και καθημερινό βούρτσισμα είναι απαραίτητα κατά την περίοδο αυτή, για τη μείωση της έντασης της τριχόπτωσης, την επιτάχυνση της ανανέωσης του τριχώματος και της καλής υγείας τόσο του τριχώματος όσο και του δέρματος. Είναι ευαίσθητο στη ζέστη και είναι απαραίτητο να έχει φρέσκο νερό και σκιερό μέρος για να ξεκουράζεται όταν η θερμοκρασία είναι ψηλή.

Το Τσόου δεν χρειάζεται εντατική άσκηση, μικροί περίπατοι καθημερινά είναι αρκετοί για την διασφάλιση της φυσικής του κατάστασης. Αν και υπάρχει η φήμη ότι είναι τεμπέλικα σκυλιά και προτιμούν να κάθονται στο σπίτι αραχτοί, κάποια Τσόου Τσόου που αρέσκονται στο τρέξιμο και τα παιχνίδια έξω από το σπίτι.

Η εκπαίδευση του Τσόου είναι μία αρκετά δύσκολη υπόθεση. Πρέπει να ξεκινήσετε από νωρίς για να θέσετε τις βάσεις, αλλά και να δώσετε στο σκυλί να καταλάβει ότι εσείς έχετε το πάνω χέρι. Πρέπει να είστε απόλυτοι και σταθεροί στις εντολές σας, σε καμία περίπτωση όμως σκληροί, γιατί θα έχετε τα αντίθετα αποτελέσματα.

Κόλεϊ!

Είναι απόγονος πολύ παλιάς ράτσας των υψιπέδων της Σκωτίας και της Βόρειας Αγγλίας που αρχικά φύλαγε και οδηγούσε πρόβατα. Με την πάροδο των χρόνων, αφού έδειξε και ιδιαίτερο ενδιαφέρον η βασίλισσα Βικτορία, εξελίχθηκε στο κομψό σκυλί που γνωρίζουμε όλοι. Ακόμη και σήμερα πολλοί το ονομάζουν “Λάσυ” από το όνομα που είχε σαν πρωταγωνιστής στην γνωστή δημοφιλή σειρά που παιζόταν στην τηλεόραση και έκτοτε έγινε ιδιαίτερα αγαπητό σαν κατοικίδιο.

Είναι κομψό σκυλί που το ύψος του κυμαίνεται από 51 μέχρι 62 εκ. και το βάρος του από 18 μέχρι 30 κιλά (το θηλυκό είναι μικρότερο από το αρσενικό). Έχει κεφάλι στενό και λεπτό, και κρανίο επίπεδο και πλατύ. Τα μάτια είναι αμυγδαλωτά, σκούρα καστανά ή μπλε. Τα αυτιά είναι μικρά και πέφτουν προς τα εμπρός. Έχει μακριά φουντωτή ουρά που καταλήγει άσπρη. Το τρίχωμά του είναι μακρύ και τραχύ και το υπόστρωμα μαλακό και πυκνό ενώ στο πρόσωπο και στις άκρες των αυτιών είναι κοντό. Στα χρώματα είναι ή άσπρο σε συνδυασμό με αποχρώσεις από ανοιχτό χρυσό μέχρι σκούρο κόκκινο, ή μπλε-μαύρο με καστανό, ή τρίχρωμο (μαύρο, άσπρο, κίτρινο). Υπάρχει επίσης και το Κοντότριχο Κόλι στο οποίο η μόνη διαφορά που υπάρχει με το Μακρύτριχο Κόλι είναι ότι το τρίχωμα είναι μεσαίου μάκρους.

Το Κόλεϊ είναι ένας κομψός σκύλος με σωστές αναλογίες. Το κεφάλι είναι στενό και λεπτό, επίπεδο στο πάνω μέρος και η μουσούδα του λεπτή και μυτερή. Το στήθος είναι δυνατό και φαρδύ. Τα μάτια είναι αμυγδαλωτά σκούρα καστανά ή μπλε. Τα αυτιά είναι μικρά, στητά, με την κορυφή τους να διπλώνει προς τα εμπρός. Έχει μακριά φουντωτή ουρά που καταλήγει άσπρη. Το τρίχωμα μπορεί να είναι rough ή smooth. Το Rough Coated Collie έχει μακρύ, τραχύ τρίχωμα το οποίο είναι άφθονο στο στήθος και το λαιμό δημιουργώντας τη χαρακτηριστική χαίτη της ποικιλίας αυτής. Το Smooth Coated Collie έχει πιο κοντό τρίχωμα, γύρω στα 2.5cm, το οποίο είναι λείο, πυκνό και εφαρμοστό στο σώμα. Και στις δύο ποικιλίες το τρίχωμα στο κεφάλι και τα πόδια είναι πολύ κοντό και στρωτό. Το χρώμα και στις δύο περιπτώσεις μπορεί να έχει τους εξής συνδυασμούς: καφεκίτρινο και άσπρο, τρίχρωμο άσπρο, μαύρο και καφέ και blue merle ( μπλε-ασημί με μαύρο). Το blue merle συνήθως εμφανίζεται ως επιπρόσθετο συνδυασμό χρωμάτων τόσο στο δίχρωμο όσο και στο τρίχρωμο Κόλι.

Είναι φιλικό, ευαίσθητο και πανέξυπνο σκυλί που δένεται με την οικογένεια και ιδιαίτερα με τα παιδιά που του αρέσει να συντροφεύει στα παιχνίδια τους. Εκπαιδεύεται εύκολα και μπορεί να προσφέρει τις υπηρεσίες του σε άτομα με ειδικές ανάγκες. Είναι καλός σύντροφος και ιδανικός φύλακας για τα παιδιά. Μπορεί να κοιμάται έξω από το σπίτι. Το τρίχωμά του θέλει βούρτσισμα γιατί μαδάει. Δεν έχει ανάγκη μεγάλης ποσότητας τροφής. Μπορεί να προσαρμοστεί στη ζωή σε διαμέρισμα αρκεί να έχει καθημερινή βόλτα και άσκηση.

ο Κόλεϊ σε γενικές γραμμές είναι μία υγιής ράτσα. Οι παθήσεις στις οποίες είναι επιρρεπή είναι οι παθήσεις των ματιών και οι δερματικές μολύνσεις. Ακόμη μπορεί να εμφανιστούν παθήσεις που είναι κοινές για όλες τις μεγαλόσωμες ράτσες όπως, προβλήματα του ισχίου και bloat.

Το Κόλεϊ με το Smooth τρίχωμα (κοντό), είναι πολύ εύκολο στην περιποίηση. Ένα βούρτσισμα μια με δύο φορές τη εβδομάδα είναι αρκετό για την καλή κατάσταση του δέρματος και του τριχώματος. Το Κόλεϊ με το Rough τρίχωμα (μακρύ και τραχύ) χρειάζεται περισσότερη περιποίηση. Συχνό βούρτσισμα είναι απαραίτητο για να διατηρείται το τρίχωμα σε άριστη κατάσταση και για την αποφυγή της δημιουργίας κόμπων. Και στις δύο ποικιλίες τριχώματος παρατηρείται μέτριας έντασης τριχόπτωση.

 Το Κόλεϊ χρειάζεται πολύ άσκηση, αλλιώς μπορεί να γίνει τεμπέλικο. Πρέπει να έχει μεγάλης διάρκειας καθημερινές βόλτες, όπως επίσης και τρέξιμο σε ανοιχτό, ασφαλές χώρο χωρίς το λουρί του. Είναι ευαίσθητο στη ζέστη, συνεπώς χρειάζεται σκιερό μέρος και φρέσκο νερό στη διάθεσή του όταν η θερμοκρασία είναι ψηλή.

Το Κόλεϊ είναι πολύ εύκολος σκύλος στην εκπαίδευση, χρειάζεται όμως έντονη δραστηριότητα. Δεν του αρέσουν οι πολλές επαναλήψεις και βαριέται εύκολα. Οπότε πρέπει να βρείτε ποικιλία ασκήσεων που να κεντρίζουν το ενδιαφέρον του σκύλου και να του δίνουν κίνητρο.

Αυστραλιανό Τεριέ!

Το Αυστραλιανό Τεριέ κατάγεται από διάφορες διασταυρώσεις αγγλικών Τεριέ που είχαν φέρει μαζί τους στην Αυστραλία οι Βρετανοί άποικοι. Υπάρχουν στοιχεία ότι κυρίαρχο ρόλο στις διασταυρώσεις έπαιξαν το Γιορκσάιαρ Τεριέ, το Ντάντι Ντίνμοντ και το Κερν Τεριέ. Επειδή όμως, στην αρχή, δεν υπήρχε επιλεκτική αναπαραγωγή, τα πρώτα άτομα δεν είχαν σταθερά χαρακτηριστικά (ύψος, σχήμα, χρώμα). Στα τέλη του 19ου αι δημιουργήθηκε ο πρώτος σύλλογος εκτροφέων και σαν ράτσα αναγνωρίστηκε στα μέσα της δεκαετίας του 1930. Είναι πολύ δημοφιλές σκυλί στην Αυστραλία, και έχει πολλούς φίλους, ειδικά, στην Ινδία και στην Αγγλία.

Το Αυστραλιανό Τεριέ είναι ένα μικρόσωμο, μακρουλό σκυλί που το ύψος του είναι περίπου 25,5 εκ. και το βάρος του κυμαίνεται από 4 μέχρι 7 κιλά. Το κεφάλι του είναι μακρύ και στο επίπεδο κρανίο υπάρχει «λοφίο». Έχει δυνατή μουσούδα και τα ρουθούνια είναι μαύρα. Τα μάτια είναι μικρά, ζωηρά, σκούρα και σε απόσταση μεταξύ τους. Τα αυτιά βρίσκονται ψηλά, είναι μικρά, όρθια και μυτερά, χωρίς μακρύ τρίχωμα. Ο λαιμός είναι μακρύς και φέρει μακρύτριχο περιλαίμιο. Η ουρά είναι κοντή. Το εξωτερικό τρίχωμα είναι πυκνό, μακρύ, σκληρό και ίσιο ενώ το εσωτερικό είναι κοντό και μαλακό ενώ στη μουσούδα και στο κάτω μέρος των άκρων είναι κοντό. Το χρώμα είναι μπλε, σκούρο γκρι-μπλε, γκρι σε διάφορες διαβαθμίσεις μέχρι μαύρο, κόκκινο ή καφέ.

Είναι ένα έξυπνο, φιλικό, θαρραλέο, χαρούμενο, εργατικό και δραστήριο σκυλί. Δένεται με τον ιδιοκτήτη και αγαπά ιδιαίτερα τα παιδιά. Είναι πολύ καλός σύντροφος και χρησιμοποιείται ακόμη σαν φύλακας και σαν διώκτης τρωκτικών. Έχει προσαρμοστεί στη ζωή της πόλης, κοιμάται μέσα στο σπίτι και θέλει άνετους χώρους για να κινείται. Το τρίχωμά του θέλει τακτικό βούρτσισμα. Έχει ανάγκη αρκετής ποσότητας τροφής και η καθημερινή βόλτα να συνδυάζεται με αρκετή άσκηση για να εκτονώνεται.

Το Australian Terrier είναι ένα μικροσκοπικό, μακρύ terrier με δυνατή μουσούδα και μαύρα ρουθούνια. Τα μάτια του είναι μικρά, με ζωηρή έκφραση και απέχουν αρκετά το ένα από το άλλο. Έχουν μακρύ λαιμό, ίσια ράχη, δυνατή κατασκευή οστών και μικρά, στρογγυλά πέλματα με σκούρα νύχια. Το τρίχωμά τους είναι πυκνό και σκληρό, στα χρώματα του μπλέ, της άμμου ή του κόκκινου

Με περίσσιο θάρρος και σκληρότητα, το Australian Terrier θυμίζει στον χαρακτήρα σκυλιά μεγαλύτερου μεγέθους. Αυτά όμως μόνο σε ό,τι έχει να κάνει με τη "δουλειά". Στο σπίτι μεταμορφώνονται σε αξιαγάπητα κατοικίδια, με πολλή ενέργεια και διάθεση για παιχνίδι, πιστή υπακοή στην οικογένεια και ευκολία στη μάθηση. Θέλει να ευχαριστει  τον κύριό του και εκπαιδεύεται ευκολότερα από τα περισσότερα άλλα  τεριέ. Διαθέτει υψηλό δείκτη αυτοπεποίθησης και αποτελεί έναν εξαίρετο φύλακα, καθώς σε αυτό συντελεί και η οξεία όραση και ακοή του. 

Είναι φιλικο με άλλα σκυλιά καθώς επίσης και άλλα κατοικίδια ζώα. Εντούτοις μπορεί να κυνηγήσει τα μικρά ζώα έξω από το σπίτι και πρέπει να είναι σε μια ασφαλή περιοχή πάντα.Πρέπει για το λόγο αυτό να το κοινωνικοποιήσετε από νωρίς  με εκπαίδευση αυστηρή επειδή αυτό το γεμάτο αυτοπεποίθηση σκυλί  προτιμά να ακολουθεί τις δικές του ιδέες.Τα παιδιά θα πρέπει να διδαχθούν πως να φέρονται στο Australian Terrier με τρόπο καλό καθώς επίσης να του δείχνουν ξεκάθαρα πως αυτά είναι τα αφεντικά.

Το Australian Terrier xρειάζεται καθημερινή άσκηση, ωστόσο ένας ζωηρός περίπατος δύο φορές την ημέρα θεωρείται αρκετός προκειμένου να το κρατήσει ήσυχο την υπόλοιπη μέρα. 
Συνίσταται να βγαίνει βόλτα μόνο με λουρί και όχι ελεύθερο, καθώς το κυνηγετικό του ένστικτο θα το οδηγήσει μακριά, στα ίχνη κάποιας γάτας, σκίουρου ή ακόμα και ποντικού.
Πρόκειται για μια πολύ υγιή ράτσα, χωρίς γενετικά προβλήματα ή ασθένειες.

Σνάουζερ και Σνάουζερ Μινιατούρα!

Υπάρχουν μαρτυρίες για την ράτσα αυτή από ζωγραφιές του 16ου αιώνα. Είναι το πιο μικρό και το πιο δημοφιλές από τα Σνάουζερ. Χρησιμοποιήθηκε στην εξολόθρευση τρωκτικών και σαν κατοικίδιο. Είναι μια ράτσα που δηλώνει την παρουσία της από τον 16ο αιώνα σε ζωγραφιές. Θεωρείται ότι το αρχικό Σνάουζερ ήταν το Κανονικό (ύψος 45-48 εκ). και μετά με διάφορες διασταυρώσεις, δημιουργήθηκαν ο Γίγαντας Σνάουζερ (ύψος (60-70 εκ.) και το δημοφιλέστερο όλων το Μίνι ή Μινιατούρα Σνάουζερ. Χρησιμοποιήθηκε στο κυνήγι τρωκτικών και σήμερα είναι ένα αγαπημένο κατοικίδιο.

Η Μινιατούρα Σνάουζερ είναι μικρογραφία του Κανονικού Σνάουζερ και έχει ύψος από 30 μέχρι 36 εκ. και βάρος από 5 μέχρι 7 κιλά (το θηλυκό είναι μικρότερο από το αρσενικό). Έχει δυνατό και μακρύ κεφάλι, με σκούρα, ωοειδή μάτια. Τα αυτιά είναι ψηλά στο κεφάλι κρεμαστά ή στητά αν κοπούν (όπου επιτρέπεται). Χαρακτηριστικό γνώρισμα σε όλα τα μεγέθη Σνάουζερ είναι το άγριο γένι και τα φουντωτά φρύδια. Το τρίχωμα είναι πολύ πυκνό, σκληρό και τραχύ και τα χρώματα είναι μαύρο, ασπρόμαυρο (αλατοπίπερο), λευκό και μαύρο με ασημί.

Είναι ζωηρό, έξυπνο σκυλί, δυνατό και σε εγρήγορση. Είναι πολύ καλός σύντροφος και, από τη φύση του, προστατεύει το χώρο. Είναι χαρούμενο σκυλί και δραστήριο που αγαπά τις βόλτες και τα παιχνίδια. Έχει προσαρμοστεί στις συνθήκες ζωής της πόλης και κοιμάται μέσα στο σπίτι. Δεν θέλει συχνό βούρτσισμα αλλά χρειάζεται μάδημα και δυο φορές το χρόνο επαγγελματική περιποίηση. Λίγη τροφή του είναι αρκετή, αλλά χρειάζεται άσκηση καθημερινή.Είναι ένα ζωηρό, χαρούμενο, δραστήριο και έξυπνο σκυλί. Συνυπάρχει με άλλα ζώα, είναι επιφυλακτικό με τους ξένους, άγρυπνος και πιστός φρουρός της οικογένειας και τα πάει καλά με τα παιδιά.

Εκπαιδεύεται σχετικά εύκολα. Έχει προσαρμοστεί στη ζωή της πόλης αλλά λατρεύει τα παιχνίδια και τις βόλτες. Κοιμάται μέσα στο σπίτι, είναι λιτοδίαιτο και το τρίχωμά του δεν θέλει ιδιαίτερη φροντίδα. Είναι ιδιαιτέρως ενεργητικό, δραστήριο σκυλάκι, με καθαρές συνήθειες, ομαλή διάπλαση σώματος και γίνεται ένας πολύ ευχάριστος σύντροφος για κάτοικο διαμερίσματος, ή κάποιον με μικρό σπίτι. Γοητευτικό και ελκυστικό, το Σνάουζερ, σπανίως αφήνεται σε περιπλάνηση, καθώς αφοσιώνεται στο σπίτι και την οικογένειά του. Είναι ένα εξαίρετο κατοικίδιο και πολύ καλός σύντροφος για παιδιά.

Το κανονικό έχει μοναδική, ιδιαίτερη εμφάνιση με χαρακτηριστικό τη μεγάλη «γενειάδα» που καλύπτει το πρόσωπό του. Έχει πυκνά φρύδια και σκούρα μάτια και εύρωστο δυνατό κορμό που καταλήγει σε μυώδη ίσια πόδια. Το τρίχωμά του στην πλάτη είναι απαλό, λείο και μεσαίου μήκους. Ωστόσο, το τρίχωμα στα πόδια, στην κοιλιά και στο πρόσωπο, είναι μακρύ, πυκνό και πιο άγριο. Το χρώμα του εμφανίζεται σε δύο τύπους: μαύρο και γκριζωπό (salt & pepper).

Το Schnauzer είναι ένα προστατευτικό σκυλί. Φρουρεί και προστατεύει την οικογένειά του και το χώρο του περιβάλλοντός του, επομένως δεν είναι καθόλου ήρεμο με τους ξένους. Είναι απαιτητικό και πεισματάρικο. Εκπαιδεύεται εύκολα, αλλά δεν είναι πάντα υπάκουο. Είναι πανέξυπνο, δραστήριο, ζωηρό και παιχνιδιάρικο. Αγαπά τα ταξίδια και τις μετακινήσεις μαζί με την οικογένειά του και δεν του αρέσει να μένει μόνο του. Είναι ισχυρός χαρακτήρας και απαιτεί έναν εξίσου ισχυρό ιδιοκτήτη.

Άιντι!

Το Άιντι, η εθνική ράτσα του Μαρόκου, προέρχεται από διασταυρώσεις ευρωπαϊκών φυλών. Χρησιμοποιείται στην πατρίδα του για κυνήγι σε ζευγάρια και σαν φύλακας και προστάτης της περιουσίας, ακόμη είναι χρήσιμος σε αστυνομικά καθήκοντα. Έξω από το Μαρόκο δεν είναι ιδιαίτερα γνωστό.

Ανήκει στα μεσαίου μεγέθους σκυλιά, το ύψος του κυμαίνεται από 53 μέχρι 61 εκ. και το βάρος του από 23 μέχρι 25 κιλά. Το κεφάλι είναι πλατύ με επίπεδο κρανιακό θόλο. Τα μάτια είναι σκουρόχρωμα, ανάλογα του χρώματος του τριχώματος, μέτριου μεγέθους με ζωηρή έκφραση. Τα αυτιά είναι επίσης μεσαίου μεγέθους με στρογγυλεμένες άκρες και βρίσκονται πίσω στο κεφάλι. Ο λαιμός είναι δυνατός και μυώδης. Η ουρά είναι μακριά με πυκνό τρίχωμα. Το χοντρό τρίχωμα έχει μέτριο μήκος, σχηματίζει περιλαίμιο στα αρσενικά και είναι λεπτότερο και κοντύτερο στο πρόσωπο και στα αυτιά. Το συνηθισμένο χρώμα είναι το λευκό αλλά μπορεί να είναι επίσης μαύρο με λευκό, κρεμ και γκρι.

Το Άιντι είναι η εθνική ράτσα του Μαρόκου και δεν είναι ιδιαίτερα γνωστό έξω από την πατρίδα του. Θεωρείται ότι κατάγεται από ευρωπαϊκές ράτσες που μέσω του Γιβραλτάρ ήρθαν στο Μαρόκο, διασταυρώθηκαν μεταξύ τους δημιουργώντας το Άιντι και στην συνέχεια εξαπλώθηκε στην οροσειρά του Άτλαντα. Χρησιμοποιείται με το Σλούγκι για κυνήγι σε ζευγάρια. Αν και αναφέρεται σαν φύλακας προβάτων (shepherd dog) ποτέ δεν έκανε αυτή την εργασία και χρησιμοποιείται για την φύλαξη και την προστασία της περιουσίας του ιδιόκτητη (η οποία μπορεί να περιλαμβάνει και ζώα). Μπορεί επίσης να είναι χρήσιμος σε αστυνομικές εργασίες.

Είναι ένα δυνατό και ευκίνητο σκυλί με έμφυτη την ικανότητα της προστασίας του χώρου. Είναι επιθετικό γι’ αυτό χρειάζεται κοινωνικοποίηση. Είναι πολύ δραστήριο και κινητικό σκυλί που χρειάζεται μέτρια άσκηση. Είναι ανεξάρτητο σκυλί και δεν είναι συνεργάσιμο στην εκπαίδευση, γι’ αυτό χρειάζεται έμπειρο ιδιοκτήτη. Μπορεί να κοιμάται εκτός σπιτιού και έχει ανάγκη μέτριας ποσότητας τροφής. Το τρίχωμά του το προστατεύει από την ζέστη και το κρύο και χρειάζεται βούρτσισμα.

Χρειάζεται έμπειρο ιδιοκτήτη, γιατί είναι επιθετικό και δεν εκπαιδεύεται εύκολα. Ανήκει στα σκυλιά που κοιμούνται εκτός σπιτιού. Έχει ανάγκη μέτριας ποσότητας τροφής και αρκετής άσκησης. Το τρίχωμά του χρειάζεται βούρτισμα. Έχει έμφυτη την ικανότητα της προστασίας του χώρου. Μπορεί να γίνει επιθετικό, είναι ανεξάρτητο, δυνατό και ευκίνητο σκυλί.

Αζαουάκ!

Έχει πάρει το όνομά του από τον εποχικό ποταμό του Δυτικού Νίγηρα Αζαουάκ έκει από όπου το βρήκαν οι Ευρωπαίοι και το έκαναν γνωστό στον υπόλοιπο κόσμο. Το Αζαουάκ είναι ένα σκυλί που υπήρξε πιστός σύντροφος των νομαδικών φυλών της Σαχάρας που ζούσαν στο Μαλί, την Μπουργκίνα Φάσο και το Νίγηρα και ειδικότερα των Τουαρέγκ και το χρησιμοποιούσαν σαν φύλακα και για να κυνηγήσει γαζέλες και λαγούς αφού η ταχύτητά του φτάνει τα 65 χλμ. ανά ώρα, ή άγρια πρόβατα και μεγαλόσωμα αρπακτικά χωρίς ποτέ να σκοτώνει το θήραμα. Δεν είναι συνηθισμένο σκυλί, ειδικά σε Ευρώπη και Βόρεια Αμερική, αλλά τώρα έχει αρχίσει να αυξάνεται η δημοτικότητά του.

Το Αζαουάκ είναι ένα σκυλί ψιλόλιγνο, με μακριά πόδια, αδύνατο και κομψό. Το ύψος του κυμαίνεται από 58 μέχρι 74 εκ. και το βάρος του από 17 μέχρι 25 κιλά. Έχει μακρύ κεφάλι με σχεδόν επίπεδο κρανιακό θόλο. Τα χείλη είναι λεπτά, μαύρα ή καφέ, και τα σαγόνια μεγάλα και δυνατά. Τα μεγάλα μάτια είναι αμυγδαλωτά και ανάλογα με το χρώμα του τριχώματος. Τα αυτιά είναι μικρά, σχετικά πλατιά, τριγωνικά στη βάση με στρογγυλεμένες άκρες και κολλητά στα μάγουλα. Ο μακρύς λαιμός είναι κομψός και μυώδης. Η ουρά είναι λεπτή, μακριά και καταλήγει σε λευκή άκρη. Το κοντό, λεπτό και μαλακό τρίχωμα, στην κοιλιά είναι σχεδόν ανύπαρκτο. Το χρώμα μπορεί να είναι σε όλες τις διαβαθμίσεις από κρεμ / λευκό μέχρι καφέ, και σε όλες τις αποχρώσεις, έχει λευκές κηλίδες στα δάχτυλα και μπορεί να έχει λευκές «κάλτσες».

Διαθέτει πολύ ενεργητικότητα και γι’ αυτό έχει ανάγκη από έντονη καθημερινή άσκηση. Είναι ανεξάρτητο σκυλί αλλά ταυτόχρονα δένεται με τον ιδιοκτήτη. Με τα άτομα που έχει αποδεχτεί είναι ευγενικό και στοργικό ενώ με τους ξένους είναι επιφυλακτικό και δεν θέλει επαφή μαζί τους αλλά δεν παρουσιάζει επιθετική συμπεριφορά. Αν και εκπαιδεύεται για να προστατεύει κοπάδια ζώων δεν είναι επιθετικό σε άλλα ζώα ή ανθρώπους παρά μόνο αν τα θεωρήσει απειλή. Σαν φύλακας αν αισθανθεί κίνδυνο θα γαβγίσει. Δεν εκπαιδεύεται εύκολα και χρειάζεται επιμονή και υπομονή στην εκπαίδευση. Κοιμάται έξω από το σπίτι. χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή στη διατροφή του γιατί ενώ στο φυσικό του περιβάλλον είναι λεπτό και κομψό, σαν κατοικίδιο μπορεί εύκολα να γίνει υπέρβαρο και νωθρό αν η διατροφή δεν είναι μέτριας ποσότητας, ισορροπημένη και αυστηρή. Αν και ψηλό σκυλί δεν έχει προδιάθεση για δυσπλασία ισχίων.

Αγγλικό Τόι Τεριέ!

Το Τεριέ αυτό, που δεν συναντάμε συχνά, χρησιμοποιήθηκε για να κυνηγά τα τρωκτικά στις φωλιές τους. Η προσπάθεια να γίνει μικρότερο δεν έφερε τα επιθυμητά αποτελέσματα και κινδύνευσε με εξαφάνιση μέχρι που οι εκτροφείς άρχισαν να ξαναδημιουργούν ένα δυνατότερο και λίγο μεγαλύτερο σκυλί. Σήμερα χρησιμοποιείται μόνο σαν σκύλος συντροφιάς.

Είναι από τα πιο μικρόσωμα σκυλιά, το ύψος του κυμαίνεται από 25 μέχρι 30 εκ. και το βάρος του από 3 μέχρι 4 κιλά. Έχει μικρό και μακρύ κεφάλι που λεπταίνει μέχρι τη μαύρη μύτη και ο κρανιακός θόλος είναι επίπεδος. Τα μάτια είναι μικρά, σε μικρή απόσταση μεταξύ τους, σκουρόχρωμα, λίγο λοξά και έχουν ζωηρή έκφραση. Τα αυτιά, που δεν πρέπει ποτέ να κόβονται, είναι όρθια, αρκετά μυτερά, μικρά, λεπτά, στενά στην ρίζα τους και βρίσκονται σχεδόν στην κορυφή του κεφαλιού. Ο λαιμός είναι μακρύς και λεπτός. Η ουρά είναι λεπτή και αρκετά μακριά. Το τρίχωμα είναι πυκνό, λείο, στιλπνό, κοντό και κολλητό στο σώμα. Ο χρωματισμός είναι μαύρος και καστανοκόκκινος ή καστανός.

Είναι ένα τρυφερό, χαρούμενο και πιστό σκυλί. Γαβγίζει όταν πλησιάζει κάποιος το σπίτι. Είναι δραστήριο σκυλί, γεμάτο ενέργεια.Ανήκει στα σκυλιά που κοιμούνται μέσα στο σπίτι. Το τρίχωμά του θέλει βούρτσισμα. Έχει ανάγκη μέτριας ποσότητας τροφής και χρειάζεται αρκετή άσκηση γιατί βαριέται εύκολα.

Επανιέλ Μπρετόν!

Αυτό το υπέροχο μικρό σκυλί φέρμας προέρχεται από μία γενιά που προ αμνημονεύτων χρόνων εγκαταστάθηκε στην Βρετάνη. Ο Γκαστόν Ποεμπύς, άρχοντας της Μπεάρν, αναφέρει κιόλας στα κυνηγητικά εγχειρίδια του , αυτά τα μικρά σκυλιά που χρησιμοποιούνταν στο κυνήγι "πουλιών" , δηλαδή μπεκάτσας, αλλά και να πιάνουν αγριοκούνελα. 

Αυτή η ράτσα απόκτησε τις πραγματικές της ικανότητες φέρμας ύστερα από διασταυρώσεις που έγιναν τον 19ον αιώνα με το αγγλικό Σέττερ. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ήταν τα αρχαιότερα σκυλιά φέρμας στην Γαλλία. Υπάρχουν διάφορες μαρτυρίες που αναφέρουν ότι κατά τον 19ο αιώνα, όταν Εγγλέζοι ευγενείς ταξίδευαν στην Βρετάνη για κυνήγι μπεκάτσας, είχαν την συνήθεια να αφήνουν τα σκυλιά τους, συνήθως Σέττερ, στους ντόπιους κυνηγούς για φιλοξενία έως την επόμενη κυνηγετική τους εκδρομή. Τα Σέττερ αρκετές φορές διασταυρώθηκαν με τα ντόπια Επανιέλ.

 Οι Γάλλοι πρόσεξαν ότι τα σκυλιά που προέρχονταν από αυτές τις μάλλον κατά λάθος διασταυρώσεις, ήταν πολύ πιο γρήγορα και είχαν σταθερή φέρμα, ενώ διατήρησαν την μοναδική κοντή ουρά του Επανιέλ. Στην συνέχεια η επιλογή εκατοντάδων ετών, μας έδωσε τον σπουδαίο αυτόν σκύλο φέρμας που γνωρίζουμε σήμερα. Το πρώτο Στάνταρ του Επανιέλ έγινε στις 3 Σεπτεμβρίου του 1907 υιοθετήθηκεστις 7 Ιουνίου 1908, διορθώθηκε αρχικά τον Μάρτιο του 1923, πάλι το 1933 και τέλος το 1956 οπότε και καθιερώθηκε. Το Σπάνιελ της Βρετάνης (Επανιέλ Μπρετόν) είναι από τα πιο δημοφιλή και πιο περιζήτητα σκυλιά φέρμας στην Γαλλία. 

Είναι το αρχέτυπο του κυνηγετικού σκύλου με τις πολλές ικανότητες, κυνηγώντας όλα τα θηράματα, σ'όλες τις περιοχές. Μπορεί να κολυμπήσει μέσα στα έλη η να ακολουθήσει τα αχνάρια του λαγού και αγριοκούνελου μέσα σε δάση και βουνά, μπορεί να δείξει τις ανώτερες ικανότητες του στο κυνήγι της μπεκάτσας στις πεδιάδες κι ιδιαίτερα σε θαμνώδεις με πυκνή βλάστηση περιοχές. Πολύ έξυπνο κι ευαίσθητο , απαιτεί μεγάλη ανθρώπινη ζεστασιά για το ντρεσάρισμα του. Πρέπει να μην φερθούμε ποτέ απότομα σ'ένα Σπάνιελ της Βρετάνης κατά την νεαρή του ηλικία. Αυτό το μικρό σκυλί λατρεύει τον αφέντη του και θα κυνηγά πρώτα απ' όλα για να τον ευχαριστήσει. Είναι πολύ τρυφερό πλάσμα και υπεραγαπά τα παιδιά, κι εκτιμά την ζωή σε ένα διαμέρισμα, με την προϋπόθεση να βγαίνει τακτικά . Είναι το ιδανικό σκυλί κάτοικο μεγαλούπολης.

 Η σιλουέτα του έχει τη χαρακτηριστική ζωτικότητα και την δύναμη αυτής της χωριάτικης κι ανθεκτικής ράτσας. Το κορμί του μοιάζει τετραγωνισμένο. Έχει παχιά ράχη , είναι γεροδεμένο με μηρούς και πλάτες όλο μυς. Τα κοντά και στρογγυλεμένα αυτιά του βρίσκονται ψηλά στο κεφάλι , που κι αυτό είναι στρογγυλό, μ' ένα φαρδύ μουσούδι και γερές μασέλες. Το στήθος του βαθαίνει . Η ουρά του είναι κανονικά κοντή , ενώ μερικά γεννιούνται άνουρα. Το τρίχωμα του , όχι πολύ λεπτό, απλώνεται ομοιόμορφα σ' όλο το σώμα η κάνει ελαφρούς κυματισμούς. Το χρώμα του μπορεί να είναι λευκό και καφετί, λευκό και πορτοκαλί, λευκό και μαύρο, κάποτε τρίχρωμο λευκό, μαύρο, καφέ. Το ύψος του κυμαίνεται από 46-50 εκατοστά και το βάρος 13-17 κιλά. Μικρός σκύλος, όμορφος, πολύ ενεργητικός, άγρυπνος, δίνει την εντύπωση του μικρού ,έξυπνου, πολύ ζωηρού και ευγενικού ζώου. Πρέπει να έχει μια σχεδόν τετράγωνη φιγούρα όταν κοιτάμε απ'το πλάι.

  Ο χαρακτήρας του είναι καλός, ισορροπημένος, ευγενικός, πολύ καλός με την οικογένεια. Κρανίο στρογγυλοειδές όταν κοιτάμε από εμπρός, οι γραμμές κρανίου-ρύγχους παράλληλες ή με μικρή γωνία. Το εύρος του κρανίου στα ζυγωματικά περίπου, 11-12 εκατοστά. Μικρό στοπ που τελειώνει με απαλή γωνία στο ρύγχος. Πρώτος γαλλικός σκύλος φέρμας, κατηγορίας Έπανιέλ. Πρώτος σε αριθμό ζώων από όλες τις ράτσες σκύλων φέρμας. Εξαιρετικός κυνηγός, προικισμένος από τη φύση του με ένστικτο, με αξιοπρόσεκτη όσφρηση και μεγάλη αντοχή στην κούραση. Παραμονεύει σε μέτρια απόσταση από τον κύριο του, με το κεφάλι σηκωμένο αλλά όχι ψηλά. Είναι παραδεκτός στη κοιλάδα κυνηγώντας λαγούς και πέρδικες, εξαιρετικός στα δάση και στα σύδεντρα κυνηγώντας μπεκάτσες γιατί δε φοβάται ούτε τους θάμνους ούτε τα αγκάθια. 

Συνδυάζει τα προτερήματα ενός καλού σκύλου φέρμας κι ενός καλού ριτρήβερ. Είναι πολύ ανθεκτικός στο κρύο και ικανός να πάει να φέρει σκοτωμένη πάπια μέσα απ  τη θάλασσα ή τη λίμνη, ότι θερμοκρασία κι αν έχει. Μερικές φορές ακόμα τον χρησιμοποιούν σαν ιχνηλάτη για μεγάλο κυνήγι, αυτό όμως δεν συνιστάται, αν θέλουμε να διατηρήσουμε τις ιδιότητες του σαν σκύλου φέρμας. Είναι ένας από τους πιο ευγενικούς και υποταγμένους σκύλους. Μερικές φορές μάλιστα είναι πάρα πολύ στοργικός. Πολύ ευαίσθητος, δεν πρέπει να υφίσταται βίαιη εκγύμναση (αυτός ό κυνηγετικός σκύλος πού έγινε σκύλος συντροφιάς είναι μάλλον το είδος τού «μαμμόθρεφτου»).

Πόιντερ!

  Το Πόιντερ, συχνά αποκαλούμενο αγγλικό Πόιντερ, είναι μια ράτσα σκύλου που ανήκει στα κυνηγόσκυλα. Είναι μια από τις πολλές ράτσες εντοπισμού.Το Πόιντερ είναι αθλητικό (γυμνασμένο), χαριτωμένο και ευγενικό. Η πρώτη εντύπωση είναι ενός γεροδεμένου, σκληροτράχηλου κυνηγόσκυλου, που είναι πάντα σε εγρήγορση και έτοιμο για κυνήγι. Τα κύρια χαρακτηριστικά που το κάνουν να ξεχωρίζει είναι το κεφάλι, τα πόδια και η ουρά του. Το να μεγαλώνει κανείς ένα αγγλικό Πόιντερ δεν είναι χρονοβόρο. Το τρίχωμά του είναι πολύ κοντό και χρειάζεται μόνο ένα γρήγορο τρίψιμο με μια μαλακή βούρτσα για να ελαχιστοποιηθεί η απώλεια τριχών.

  Τα συνηθισμένα χρώματα του Πόιντερ είναι καφέ και άσπρο, κίτρινο και άσπρο, πορτοκαλί και άσπρο και μαύρο και άσπρο. Τα σκυλιά με κίτρινο και άσπρο χρώμα έχουν μύτη στο χρώμα της σάρκας, ενώ αυτά με πορτοκαλί και άσπρο χρώμα έχουν μαύρο (ή σκούρο καφέ) χρωματισμό στη μύτη τους και γύρω από τα μάτια. Το σώμα ενός Πόιντερ είναι κυρίως άσπρο, αλλά μπορεί να υπάρχουν μερικά σημάδια σε αυτό.

  Τα περισσότερα πρότυπα αυτής της ράτσας προτιμούν συμμετρία και ισορροπία για το τέλειο μέγεθος και τα περισσότερα επιτρέπουν ένα ποσό ποικιλίας αν το μέγεθος του σκύλου δεν το παρεμποδίζει έξω, στο κυνήγι.Τα Πόιντερ είναι καλόβουλα, ευχάριστα σκυλιά, ευτυχέστατα όταν ζουν μέσα, ως κομμάτι μιας οικογένειας. Τα Πόιντερ είναι στοργικά και πιστά. Το επίπεδο της επιθετικότητας τους είναι πολύ χαμηλό έως ανύπαρκτο και μπορούν ευτυχισμένα να συζούν με άλλα σκυλιά και συχνά γάτες. Δεν είναι συνήθως εγωιστικά με το χώρο τους, αλλά το μέγεθός τους και το γάβγισμα τους θα ενοχλήσουν τους περισσότερους ανθρώπους που θα έρθουν στην πόρτα τους. Είναι πολύ καλά και ευγενικά με τα παιδιά, παρόλο που τα μικρά παιδιά και ένα αδέξιο νεαρό Πόιντερ συχνά δεν είναι και ο καλύτερος συνδυασμός.

  Ενώ τα Πόιντερ αναθρέφονται για να γίνουν κυνηγόσκυλα, είναι τέλεια ευχαριστημένα όταν τους δίδεται επαρκής εξάσκηση σε ένα μη-κυνηγετικό σπιτικό (οικογένεια). Επειδή είναι μια ράτσα με μεγάλη εξέλιξη, η τακτική άσκηση είναι σημαντική για τα σκυλιά αυτά, όπως είναι και για όλες τις αθλητικές ράτσες. Μια αυλή στο κατάλληλο μέγεθος και ασφαλώς περιφραγμένη είναι απαραίτητη για να κρατήσει ένα Πόιντερ ασφαλές, αφού είναι αναθρεμμένο να κυνηγά σε μια μεγάλη απόσταση από αυτό. Όταν φεύγει το αφεντικό τους μέσα στη μέρα το καλύτερο είναι να μένουν μέσα στο σπίτι. Τα Πόιντερ απολαμβάνουν συνήθως να χαλαρώνουν μαζί με την οικογένεια μέσα στο σπίτι στις πολυθρόνες και τους καναπέδες. Αυτό είναι ένα φυσικό κομμάτι της επιθυμίας τους να νιώθουν μέρος της οικογένειας.

  Η ιστορία του Πόιντερ, όπως πολλών ράτσων, είναι ένα εύλογα συζητήσιμο θέμα. Καταγραφές Πόιντερ υπάρχουν στην Αγγλία από το 1650. Σύμφωνα με μια πηγή, το Πόιντερ εμφανίστηκε τον 16ο και 17ο αιώνα, όταν οι ράτσες εντοπισμού, όπως το ισπανικό Πόιντερ, μεταφέρθηκαν από την ηπειρωτική περιοχή της Ευρώπης στην Αγγλία.Μέσα και από την ιστορία, αλλά και από την ανατομική αξιολόγηση, βλέπουμε ότι τουλάχιστον τέσσερις ράτσες συντέλεσαν στις διασταυρώσεις των Πόιντερ: τα λαγωνικά, οι κυνηγετικοί σκύλοι και τα «bull terriers». Καθένα από αυτά είναι καθιερωμένες ράτσες με μοναδικές ιδιότητες που το Πόιντερ μπορεί να χρησιμοποιεί για να κάνει τη δουλειά του. Οι πρόγονοί προσπαθούσαν να φτιάξουν μια πολύ ξεχωριστή ράτσα κυνηγόσκυλου.

Τα Πόιντερ μεταφέρθηκαν στις Η.Π.Α. όπου άνθισαν στην άφθονη ανοιχτή γη που προσφερόταν για κυνήγι. Εκείνη την περίοδο (τέλος 1800), το "σέτερ" θεωρούνταν ότι ήταν ο σκύλος-κυνηγός των πουλιών και τα Πόιντερ δεν επιτρεπόταν καν να ανταγωνιστούν σε εξωτερικές δοκιμασίες με τα "σέτερ". Γύρω στο 1910, όμως, το Πόιντερ άρχισε να υπερτερεί του "σέτερ" στο ίδιο του το κυνήγι. Το Πόιντερ κυριαρχεί στις ράτσες κυνηγιού από τότε. Ένα από τα πρώτα σκυλιά που άσκησαν επιρροή στη ράτσα στην Αμερική ήταν ένα σκυλί που εισήχθη από την Αγγλία το 1876 - "Σενσέισον". Είναι γνωστό ως το σκύλο στο έμβλημα του "Westminister Kennel Club".

Ένα σύγχρονο αμερικάνικο κυνοτροφείο, που ιδρύθηκε το 1936, και γνωστό για την ανατροφή μεγάλων αριθμών Πόιντερ, "Elhew Kennels", παρήγαγε μία δημοφιλή και επιτυχημένη σειρά κυνηγόσκυλων. Τα Πόιντερ "Elhew" ήταν γνωστοί ανταγωνιστές στις δοκιμές πεδίου για αρκετές δεκαετίες.

Στα νότια των Η.Π.Α., όπου ο σκύλος είναι τόσο κυρίαρχος που αναφέρεται συχνά απλά ως ο "σκύλος πουλιών", τα Πόιντερ βρίσκονται σε αφθονία. Το ορτύκι "bobwhite" είναι το κυριότερο πτερωτό θήραμα εκεί και θεωρείται ως το κλασσικό θήραμα του αγγλικού Πόιντερ, αφού το "bobwhite" θα κρατήσει καλά για ένα σκύλο εντοπισμού. Τα Πόιντερ επίσης κατεργάζονται τα πτερωτά θηράματα όπως και ο φασιανός, ο αγριόγαλος και η μπεκάτσα και μάλιστα με επιτυχία.