Αγίου Βερνάρδου!

   Το Saint Bernard είναι ένα ιδιαίτερα δυνατό σκυλί, με φαρδύ κεφάλι που δημιουργεί ζάρες στο μέτωπο, σκούρα μάτια και πεσμένα αυτιά μετρίου μεγέθους. Πρόκειται για μια στιβαρής κατασκευής ράτσα, με βαριά κόκκαλα και αρμονικό σώμα. Έχει διπλό τρίχωμα, με πυκνό, παχύ υπόστρωμα και εξωτερική τρίχα που μπορεί να είναι είτε κοντή και λεία, είτε μακριά και ελαφρώς κυματιστή. Το συναντάμε πάντα σε λευκό χρώμα, με κόκκινες ή καφέ κηλίδες.

   Αν έχετε άπλα χώρου στο σπίτι και δεν σας πειράζει λίγο σάλιο παραπάνω, το Saint Bernard είναι η ιδανική επιλογή κατοικίδιου. Είναι ήρεμα, καλόβολα, ευγενικά και πάντα υπομονετικά με τα παιδιά, αν και δεν τους αρέσουν τα πολλά παιχνίδια. Μπορεί να γίνει πεισματάρικο, ειδικά εάν δεν υπάρξει μέριμνα για τη σωστή και έγκαιρη εκπαίδευσή του, πρόκειται ωστόσο για ένα σκυλί που θα κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του για να σας ικανοποιήσει και να εισπράξει τον έπαινο.

    Τόσο η κοντότριχη όσο και η μακρύτριχη εκδοχή του Saint Bernard δεν έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις αναφορικά με τη φροντίδα της. Αρκεί ένα βούρτσισμα δύο φορές την εβδομάδα, το οποίο όμως πρέπει να γίνει πιο εντατικό τις περιόδους που μαδάει περισσότερο.

    Τα Saint Bernard είναι ιδιαίτερα δραστήρια σε μικρή ηλικία, μεγαλώνοντας όμως είναι εξαιρετικά ήρεμα ζώα που αρκούνται σε έναν περίπατο την ημέρα για να εκτονώσουν την ενέργειά τους.

Ο σκύλος αυτός θεωρείται ότι έχει τις ρίζες του στην Ασία, από εκεί μέσω των πολέμων και τον εμπορίου έφτασε στην Ελλάδα και τη Ρώμη. Οι Ρωμαίοι πολεμιστές, 2.000 χρόνια πριν, κατά την διάρκεια του γαλατικού πολέμου το έφεραν μαζί τους στην Ελβετία. Εκεί διασταυρώθηκε με τις ντόπιες ράτσες και έτσι δημιουργήθηκε ο γνωστός διασώστης των Άλπεων που μπορεί να εντοπίσει άνθρωπο θαμμένο κάτω από μέτρα χιονιού λόγω της δυνατής όσφρησης του, που βρίσκει τον πληγωμένο ή τον χαμένο επισκέπτη και τον βοηθά να ζεσταθεί, με το πλούσιο τρίχωμά του, ξαπλώνοντας δίπλα του.

Το όνομά του το οφείλει στη Μονή του Αγ. Βερνάρδου οι μοναχοί της οποίας βοήθησαν στην εκτροφή του σκύλου αυτού και προετοιμάζουν τα σκυλιά έτσι ώστε μόλις παραστεί ανάγκη να τρέξουν για να διασώσουν τον άτυχο που έχει χαθεί ή πληγωθεί, έχοντας δεμένο στο λαιμό τους ένα βαρελάκι με κονιάκ για να μπορέσει να πιεί και να ζεσταθεί ο ταξιδιώτης. Ο Μπάρι, είναι ο πιο γνωστός σκύλος Αγίου Βερνάρδου που είχε σώσει περισσότερα από 40 άτομα μέσα σε 12 χρόνια. Στο τέλος του 19ου αι. δημιουργήθηκε στην Ελβετία η πρώτη Λέσχη για τα σκυλιά αυτά που χρησιμοποιήθηκαν ακόμη για έλξη και μεταφορά και λίγα χρόνια αργότερα η ράτσα αυτή αναγνωρίστηκε επίσημα. Σήμερα αποτελεί επίσης αγαπημένο κατοικίδιο, και σκυλί συνοδείας.